400. [gedicht]

399,
het 400ste hier,
al mijn gedachte keer op keer,
netjes op papier,
dan zal je verwachte,
zo na die tijd,
na al die zinnen,
die is zichzelf niet kwijt,
die zal wel weten,
en onthouden,
hoe hij moet denken,
en waar van te houden,
hoe gelukkig te voelen,
wat is alleen maar schijn,
wat zijn de dingen,
waar je verdrietig over mag zijn,
wat zijn de dingen die ik gewoon niet weet,
waar ik mijn nek niet over hoef te breken,
wat ik moet doen en wat zeker niet,
om mijn eigen geluk te kweken,
ja zelf kennis dat leer je,
van het schrijfen van die troep,
dan weet je waar je zwak van word,
waar je onzker van word want dat is linke soep,
maar verlegen heel stiekem,
bedenk ik mij dan,
eigenlijk weet ik nog niet echt,
hoe ik beter leven kan,
maar stilletjes denk ik bij mezelf,
dat ik zover ben gekomen,
dat ik toch zoveel leren mocht,
daar kon ik ooit van dromen.