40108flog37Economisme Is Wederzijds Zelfbevredigen
QQleQ
VOLGENS DE
TRADITIE BRENGT RUILHANDEL
OVERVLOEDIGE RIJKDOMMEN VOORT:
zij/hij spoort de ontvanger namelijk aan om op zijn/haar beurt eveneens vrijgevig
te worden en daarom proberen de schenkers elkaar in vrijgevigheid te overtreffen,
wetend dat het omgekeerde eveneens het geval zal zijn, aangezien ´elke schenking
met woeker moet worden
terugbetaald´!
Dit vindt plaats
tussen individuele mensen, maar vooral
tussen mensen en natuurgeesten.
Deze voorlopers van de goden
zijn vlg. Mauss in feite de eerste groepen waarmee mensen verbintenissen hebben moeten aangaan, omdat zij de werkelijke bezitters zijn van de dingen
en de aardse goederen?
Juist met hen is ruilen dus nodig
{en nuttig}, zegt Mauss, en vooral met hen is het gevaarlijk om
niet te ruilen! Met hen is ruilen ook ´t gemakkelijkst, ´t aantrekkelijkst: die gave van ´n offer wordt onvermijdelijk terugbetaald & om hun gezicht niet te verliezen doen ze dat royaal; tegenwoordig
zouden we zeggen:
in honderdvoud.
Bovendien
mag een gave niet geweigerd worden:
weigeren is de grootste vernedering/belediging,
niet voor degene die wil schenken, maar voor degene
die haar weigert aan te nemen.
Deze regel is universeel.
Ze bindt mensen en goden, stammen en individuen.
Dankzij de functie v/d schenking,
zoals Mauss deze uiteengezet heeft,
kan de overvloed aan offergaven worden verklaard die in de afgelopen decennia
door archeologisch onderzoek
aan het licht gebracht is?!
Want in ons verlangen
om de goden telkens méér te schenken òm er nòg méér voor terug te krijgen, ging de mens al snel op zoek naar iets wat nòg dierbaarder was
dan zijn kudde.
En wat ìs ´n mens dierbaarder dan zijn broer, zijn gelijke?
De oudste sporen van mensenoffers
in het Midden-Oosten dateren van tussen de 9de & 7de eeuw
voor onze jaartelling & zijn ontdekt
in oostelijk Anatolië...
In ´t dorp Cayönü draagt ´n plavuis
waarin ´n menselijk hoofd gegraveerd is zulke overvloedige bloedsporen, dat we eruit kunnen afleiden dat deze hèt toneel was
van bloedige rituelen.
En niet ver van de plavuis zijn graven blootgelegd die uitsluitend menselijke schedels bevatten.
Dergelijke aanwijzingen,
die de veronderstelling versterken dat er rituele mensenoffers werden verricht, hoogstwaarschijnlijk tijdens collectieve ceremonies, zijn op meerdere locaties in Anatolië gevonden & zelfs in Europa, bij neolithische volksstammen die dezelfde ontwikkelingsgraad bereikt hadden als de Anatoliërs
tienduizend jaar geleden.
Hoewel we er geen
overduidelijke bewijzen voor hebben,
aangezien hun erediensten zich buiten de tempels afspeelden, in direct contact met de natuur,
vormden de aan de goden gerichte mensenoffers echter hoogstwaarschijnlijk een volwaardig onderdeel van bijzonder plechtige ceremonies, die zowel in Iran als in ´t stroomgebied v/d Indus & zelfs op Kreta verricht werden; we weten in elk geval dat de overdaad aan offers er halverwege ´t eerste millennium toe leidde dat wijzen uit verschillende contreien opriepen
tot een hervorming van de eredienst
& daarmee van de theologie.
Vreemde insecten,
vissen, vogels, zoogdieren & goddelijke wensen van geesten,
beesten & executiepelotons
op aarde
........
VOLGENS DE
TRADITIE BRENGT RUILHANDEL
OVERVLOEDIGE RIJKDOMMEN VOORT:
zij/hij spoort de ontvanger namelijk aan om op zijn/haar beurt eveneens vrijgevig
te worden en daarom proberen de schenkers elkaar in vrijgevigheid te overtreffen,
wetend dat het omgekeerde eveneens het geval zal zijn, aangezien ´elke schenking
met woeker moet worden
terugbetaald´!
Dit vindt plaats
tussen individuele mensen, maar vooral
tussen mensen en natuurgeesten.
Deze voorlopers van de goden
zijn vlg. Mauss in feite de eerste groepen waarmee mensen verbintenissen hebben moeten aangaan, omdat zij de werkelijke bezitters zijn van de dingen
en de aardse goederen?
Juist met hen is ruilen dus nodig
{en nuttig}, zegt Mauss, en vooral met hen is het gevaarlijk om
niet te ruilen! Met hen is ruilen ook ´t gemakkelijkst, ´t aantrekkelijkst: die gave van ´n offer wordt onvermijdelijk terugbetaald & om hun gezicht niet te verliezen doen ze dat royaal; tegenwoordig
zouden we zeggen:
in honderdvoud.
Bovendien
mag een gave niet geweigerd worden:
weigeren is de grootste vernedering/belediging,
niet voor degene die wil schenken, maar voor degene
die haar weigert aan te nemen.
Deze regel is universeel.
Ze bindt mensen en goden, stammen en individuen.
Dankzij de functie v/d schenking,
zoals Mauss deze uiteengezet heeft,
kan de overvloed aan offergaven worden verklaard die in de afgelopen decennia
door archeologisch onderzoek
aan het licht gebracht is?!
Want in ons verlangen
om de goden telkens méér te schenken òm er nòg méér voor terug te krijgen, ging de mens al snel op zoek naar iets wat nòg dierbaarder was
dan zijn kudde.
En wat ìs ´n mens dierbaarder dan zijn broer, zijn gelijke?
De oudste sporen van mensenoffers
in het Midden-Oosten dateren van tussen de 9de & 7de eeuw
voor onze jaartelling & zijn ontdekt
in oostelijk Anatolië...
In ´t dorp Cayönü draagt ´n plavuis
waarin ´n menselijk hoofd gegraveerd is zulke overvloedige bloedsporen, dat we eruit kunnen afleiden dat deze hèt toneel was
van bloedige rituelen.
En niet ver van de plavuis zijn graven blootgelegd die uitsluitend menselijke schedels bevatten.
Dergelijke aanwijzingen,
die de veronderstelling versterken dat er rituele mensenoffers werden verricht, hoogstwaarschijnlijk tijdens collectieve ceremonies, zijn op meerdere locaties in Anatolië gevonden & zelfs in Europa, bij neolithische volksstammen die dezelfde ontwikkelingsgraad bereikt hadden als de Anatoliërs
tienduizend jaar geleden.
Hoewel we er geen
overduidelijke bewijzen voor hebben,
aangezien hun erediensten zich buiten de tempels afspeelden, in direct contact met de natuur,
vormden de aan de goden gerichte mensenoffers echter hoogstwaarschijnlijk een volwaardig onderdeel van bijzonder plechtige ceremonies, die zowel in Iran als in ´t stroomgebied v/d Indus & zelfs op Kreta verricht werden; we weten in elk geval dat de overdaad aan offers er halverwege ´t eerste millennium toe leidde dat wijzen uit verschillende contreien opriepen
tot een hervorming van de eredienst
& daarmee van de theologie.
Vreemde insecten,
vissen, vogels, zoogdieren & goddelijke wensen van geesten,
beesten & executiepelotons
op aarde
........
30 apr 2021 - bewerkt op 04 mei 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 okt 2024 48153 Ook voor Israël was dit een unieke oorlog,
- O 13 okt 2024 481529 Maar in plaats daarvan eindigde het met een
- O 13 okt 2024 481518 Vanaf de kostbare en hevige oorlog voor de
- O 13 okt 2024 481507 ‘n Kwestie Van Objectiviteit & Oprechtheid!
- O 13 okt 2024 48149 De Romeinse Verwoesting Van Tsion? Sinds de
- O 12 okt 2024 48148 102 Door Dit Eigenzinnig Dopers Gedrag Ver-
- O 12 okt 2024 48147 16 Het Was Tegelijk Het Nieuwe Van De Jonge
- O 11 okt 2024 48146101 DAARBIJ doelde hij op ut koningschap van
- O 11 okt 2024 48145100DE Oudste der Ware Boetvaardigen trok zich
- O 11 okt 2024 48144 De Oproep van Jantje van Leiden naar Münster
- O 11 okt 2024 4814315 BEWUSTZIJN en natuurkunde die van alle
- O 11 okt 2024 4814299 Eind 1532, begin 1533 werd Menno Simonszn
- O 10 okt 2024 4814198 Niet alléén ‘t geloof i/h kerkelijk sacra-
- O 10 okt 2024 4814097 Vicaris @ Pingjum: Menno Simons kreeg zijn
- O 10 okt 2024 4813913 Dit belangrijke terrein komt nog steeds al