40214 fl 105 Meesters Leerlingen & Pinksterfeesten
QQleQ
Individuele verlossing
komt voortaan dus pas na inwijding tot stand?
En deze inwijding
wordt niet verricht door de priesters,
die zich volledig toeleggen op ´t verrichten van rituelen & offers, maar door de meester,
de gids/verlosser/bevrijder/begeleider, die ´t heilige zelf ervaren heeft en díe ervaring overdraagt
in een persoonlijke relatie òp de leerling! Alle wegbereiders v/d nieuwe religieuze vormen die i/d loop
v/d spiltijd zijn ontstaan, werden in ´t begin omringd door ´n handvol leer-lingen bij zich zich geleidelijk aan andere leerlingen/mannen/vrouwen/kinderen voegden, totdat ze hun instituties
of kerken vormden?
Allemaal hebben ze ervoor gekozen
om hùn openbaring op deze wijze over te brengen & verder te gaan blijven dragen èn door de eeuwen heen is dàt zó gebleven: we vinden de figuur v/d Meester, de drager van ´n Èrfgoed, die garant staat voor ´de overdracht´, terug in alle religieuze, spirituele & filosofische tradities
van ná KJ´s spiltijd!
Bij de Grieken
is ´t de diadoche, letterlijk de opvolger; i/h taoïsme is de
¨Ware Mensch¨ of ´man van recepten´; i/h jodendom de TSADIK of de ´rechtvaardige´; in de islam behoort ´t tot ´n silsila, ´keten van overdracht´, & in India zegt men graag dat de meester ´zwanger´ is van z´n leerling; vlg. ´n hindoeïstisch gezegde is de leerling ´in de handen v/d meester als ´n dode in de handen v/d lijkenwasser?
Deze gedachte
vinden we terug bij de christelijke meester Ignatius van Loyola, die z´n leerlingen opdroeg om ´als ´n kadaver´ te gehoorzamen [perinde ac vadaver]!
Anders dan de priester
definieert de meester zichzelf niet door ´n hiërarchische functie, maar door z´n eigen ervaring v/d transcendentie, die hij - tegelijk met de kennis die hem gegeven is -
op z´n leerlingen overbrengt.
Hij kent weliswaar
de heilige teksten uit zijn traditie, leest ze en legt ze uit, maar zijn inter-pretaties stemmen niet altíjd overeen met die v/d orthodoxie: ze brengen vooral wijsheid & nieuwe noties, die overigens vaak met de orthodoxie botsen, zoals blijkt uit de spanningen tussen deze twee takken van religiositeit, die nòg altijd hévig zijn in alle tradities & wijsheden v/d mensheid, zoals de Franse filosoof Henri Bergson terecht analyseerde in Les deux sources de la morale et de la religion/De twee bronnen van moraal & religie & tegenover de priester, die de dogma´s & riten v/d cultus onderwijst, kiest de meester
voor mondelinge overdracht & contact!
Tegelijk met z´n leer
draagt hij de bedrevenheid óver òm persoonlijk verlossing te bereiken door ascese, ´n streng leven, ´n ´gebruiksaanwijzing´ die ´t leven v/d naar verlossing dorstende leerling
verandert.
Tegenover ritualisme
plaatst hij introspectie/tegenover ´t dogma de ervaring/tegenover intellectuele constructies
de openheid v/h hàrt!
Déze spanningen
tussen de institutionele religie & de inwijdende ervaring, tussen collectieve rituelen & persoonlijke spiritualiteit, zíjn nòg steeds aanwezig binnen de grote religieuze tradities die vanaf de zgn.
spiltijd zijn ontstaan, & ´waarover wij ´t hebben´
door de jaren heen?
Individuele verlossing
komt voortaan dus pas na inwijding tot stand?
En deze inwijding
wordt niet verricht door de priesters,
die zich volledig toeleggen op ´t verrichten van rituelen & offers, maar door de meester,
de gids/verlosser/bevrijder/begeleider, die ´t heilige zelf ervaren heeft en díe ervaring overdraagt
in een persoonlijke relatie òp de leerling! Alle wegbereiders v/d nieuwe religieuze vormen die i/d loop
v/d spiltijd zijn ontstaan, werden in ´t begin omringd door ´n handvol leer-lingen bij zich zich geleidelijk aan andere leerlingen/mannen/vrouwen/kinderen voegden, totdat ze hun instituties
of kerken vormden?
Allemaal hebben ze ervoor gekozen
om hùn openbaring op deze wijze over te brengen & verder te gaan blijven dragen èn door de eeuwen heen is dàt zó gebleven: we vinden de figuur v/d Meester, de drager van ´n Èrfgoed, die garant staat voor ´de overdracht´, terug in alle religieuze, spirituele & filosofische tradities
van ná KJ´s spiltijd!
Bij de Grieken
is ´t de diadoche, letterlijk de opvolger; i/h taoïsme is de
¨Ware Mensch¨ of ´man van recepten´; i/h jodendom de TSADIK of de ´rechtvaardige´; in de islam behoort ´t tot ´n silsila, ´keten van overdracht´, & in India zegt men graag dat de meester ´zwanger´ is van z´n leerling; vlg. ´n hindoeïstisch gezegde is de leerling ´in de handen v/d meester als ´n dode in de handen v/d lijkenwasser?
Deze gedachte
vinden we terug bij de christelijke meester Ignatius van Loyola, die z´n leerlingen opdroeg om ´als ´n kadaver´ te gehoorzamen [perinde ac vadaver]!
Anders dan de priester
definieert de meester zichzelf niet door ´n hiërarchische functie, maar door z´n eigen ervaring v/d transcendentie, die hij - tegelijk met de kennis die hem gegeven is -
op z´n leerlingen overbrengt.
Hij kent weliswaar
de heilige teksten uit zijn traditie, leest ze en legt ze uit, maar zijn inter-pretaties stemmen niet altíjd overeen met die v/d orthodoxie: ze brengen vooral wijsheid & nieuwe noties, die overigens vaak met de orthodoxie botsen, zoals blijkt uit de spanningen tussen deze twee takken van religiositeit, die nòg altijd hévig zijn in alle tradities & wijsheden v/d mensheid, zoals de Franse filosoof Henri Bergson terecht analyseerde in Les deux sources de la morale et de la religion/De twee bronnen van moraal & religie & tegenover de priester, die de dogma´s & riten v/d cultus onderwijst, kiest de meester
voor mondelinge overdracht & contact!
Tegelijk met z´n leer
draagt hij de bedrevenheid óver òm persoonlijk verlossing te bereiken door ascese, ´n streng leven, ´n ´gebruiksaanwijzing´ die ´t leven v/d naar verlossing dorstende leerling
verandert.
Tegenover ritualisme
plaatst hij introspectie/tegenover ´t dogma de ervaring/tegenover intellectuele constructies
de openheid v/h hàrt!
Déze spanningen
tussen de institutionele religie & de inwijdende ervaring, tussen collectieve rituelen & persoonlijke spiritualiteit, zíjn nòg steeds aanwezig binnen de grote religieuze tradities die vanaf de zgn.
spiltijd zijn ontstaan, & ´waarover wij ´t hebben´
door de jaren heen?
23 mei 2021 - bewerkt op 24 mei 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 jun 2024 47708156 Ondertussen werd Sja’oel overweldigd door
- O 24 jun 2024 47707Ook ik moet bij dit myDiverhaal denken aan ‘t
- O 24 jun 2024 47706155Dus in tegenstelling tot Sjmoe’ël, die was
- O 23 jun 2024 47705 Dawiedewiedewied, De Tegenkoning voor onze
- O 23 jun 2024 47704 154 Na ruim vier uur lezen & praten neemt Ad
- O 23 jun 2024 47703 In ‘t Bijbelboek Sjmoe’el breekt de tijd aan
- O 23 jun 2024 47702 Maar in het Verhaal is ‘t niet de Rechter…
- O 23 jun 2024 47701152 De Profeet Sjmoe’el? ‘t Verhaal van David
- O 22 jun 2024 47700151 In de Verhalen van en over YÈSJ in ‘t NOT
- O 22 jun 2024 47699150/12Dawiedewiedewied, koning van Israël: zó
- O 22 jun 2024 47698Is Mo dan wel zo’n heilige? Ook hij werd toch
- O 22 jun 2024 47697149 BB, vanaf het Haegs Hubertusduin reageer
- O 22 jun 2024 47696 Ik wil, zoals je weet, begrijpen in welke
- O 21 jun 2024 47695 Mosjeh, Matai, Lama: waaròm, wanneer, hoe èn
- O 20 jun 2024 47694148 G d is bij ‘m & ZÈGT: “Dit is ‘t Lànd dat