40493 Y124 Vlg. de huidige biologische theorieën
QQLEQ
SPELEN
ONZE HERINNERINGEN,
VOORSTELLINGEN EN GEDACHTEN
ZICH NIET ÀF IN HOGERE, IMMATERIËLE SFEREN,
MAAR BESTAAN ZE EVENEENS UIT LAWINES VAN ELEKTRISCHE
SIGNALEN VAN MILJARDEN
NEURONEN!
Dus zelfs
als we herinneringen,
voorstellingen en gedachten méérekenen, zitten we nog steeds
met een reeks elektrochemische reacties die langs miljarden neuronen gaan en eindigen
met het in actie komen van bijnieren
& beenspieren?
Is er ook
maar één stapje op deze lange,
omslachtige reis waarbij de geest even ingrijpt,
tussen de actie van het ene neuron en de reactie
van het volgende dóór, om te beslissen
of het tweede neuron
moet àfgaan?
Komt er ook maar één elektron
in beweging door ´t subjectieve gevoel van angst
in plaats van door de beweging die ´n ànder deeltje al heeft gemaakt? Als dat niet zó ìs ~
dus als elk elektron alleen maar in beweging komt omdat ´n ànder elektron éérst in beweging
gekomen is ~, wáár ìs ´t dàn voor nódig
dat we àngst vóelen?
Als er toch iets in de geest gebeurt
wat alles wat er in ´t neurale netwerk gebeurt overstijgt,
waar gebeurt dàt dàn? Stel dat ik je vraag wat Homer Simpson van het schandaal met Bill Clinton & Monica Lewinsky zou vinden.
Waarschijnlijk hèb je daar nog nooit eerder
ook maar ´n seconde ooit over nagedacht, dus moet je geest
twee herinneringen samenvoegen die nog nooit eerder ook maar íets
met elkaar te maken hebben gehad, waarbij misschien een beeld bovenkomt van Homer
die bier drinkt terwijl hij die president op tv zíet verklaren dat hij
´geen seksuele omgang met
die vrouw hééft gehàd´.
Wáár vindt die
samenvoeging plaats?
Sommige hersenwetenschappers menen
dat dit gebeurt in de ´globale werkruimte´ die ontstaat
door de interactie van allerlei neuronen.
Maar ´t woordje ´werkruimte´ is
natuurlijk ´n metafoor! Wàt
ìs de werkelijkheid
àchter die
metafoor?
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende