QQleQ
MEE!
´n Andere manier om de menselijke superioriteit hóóg [hoger/hóógst] te houden is wèl te accepteren
dat ratten, honden & andere dieren ´n bewustzijn hebben, maar te stellen dat ze, in tegenstelling tot de mensen, géén zèlfbewustzijn hebben?
Ze kunnen zich misschien wel gedeprimeerd voelen, en blij of hongerig, voldaan of ´geen zin om uit te gaan´ voelen, maar ze kennen het concept ´zèlf´ níet en wéten níet dàt de depressie of deze honger die ze voelen bij ´n uniek ´ìk´ hoort? Dit is ´n tamelijk òndúidelijke gedàchtegang, maar hij is heel gangbaar!
Als ´n hond honger heeft, vreet híj immers ´n stuk vleesch òp, en hij gaat dàt stùk vleesch níet aan ´n àndere hònd geven?!
Maar laat ´n hond aan een boom snuffelen die liefst ònlangs nog bewaterd is door buurthonden èn híj wéét metéén òf de boom naar zijn urine ruikt, naar die v/d leuke labrador v/d buren, of naar ´n vréémde hònd!
Hònden reageren héél ànders op hun eigen geur dàn op de geuren van potentiële partners òf riválen!
Dus hóezó zouden ze géén zèlfbewùst-zijn hèbben? ´n Ietwat geraffineerder versie van dit argument is dat er wèl verschìllende niveaus vàn zèlfbewustzijn bestaan? Alleen mènsen begrijpen dat ze ´n permanent ´zèlf´zíjn mèt ´n verléden, héden & ´n tóekomst, misschien omdat alleen mènsen táál kùnnen gebruiken òm èrváringen úit ´t verléden & hun plannen voor de toekomst te bespréken?!
Andere dieren existeren in ´n eeuwig héden. Zèlfs àls ze zich ´t verléden líjken te herinneren of iets van plan lijken te zijn voor de toekomst, dan nòg reageren ze in feite op húidige prìkkels èn kòrtstòndige impùlsen. ´n Éékhoorn die nootjes verstopt voor de winter heeft bij voorbeeld geen èchte herinnering aan de honger die hij vorige winter had èn híj dènkt óók níet ná over ´n toekomst!
Híj hàndelt gewóón vanuit ´n vluchtige impuls, zónder te wéten wáár díe vandaan komt òf waar die góed voor is? Daarom gaan zèlfs piepjonge eekhoorns die nog geen enkele winter méégemaakt hebben èn zich dus ook geen winter kùnnen herinneren tòch nóótjes òpslaan in de zómer!
MòrAsih hèrinnert zich zo´n driekwart eeuw sinds de ´hongerwinter´ van ´44/´45: Groeneweg, Salem, Schoolpad & Randhorst, Openbare School, Gemeentesecretarie, Groevenbeek, Sonnevanck, Sonneheerdt, Dé HÉI~, mensen en huizen van buren en familieleden, lang overleden, afgebroken, nichten, neven, ooms, tantes, spoorlijn, Harderwijkerweg, Putterweg, Telgterweg, Zeeweg, Sliedrecht, Gouda, Alkmaar, Zierikzee, Amsterdam, IJsselmeer, Noordzee, Madras, Leersum, Vaalserberg, Drielandenpunt, Sittard, Hoogeveen, Enschede, Duitsland, Glanerbrug, Vledder, kamp Erika, Assen, Texel, Veldwijk, Hooge Riet, Emaus, ´s Heerenloo, Drie waarna vooral ´t heen & weer liften tussen de Vale Ouwe & Yamagishikai, Toyosato, Birobeidjan, Moskou, Harel, HAR EL, Sdeh Boqer, Odessa, Katamon, Tel Aviv, Yafo, Elat, Aqaba, Petra, Jerash, India & in dromen keer op keer....... Èlke nacht, ieder mens, overal, telkens wéér ~~~~~~~~~ Lucide dromen & dan uitgerust wàkker ~~~~~~~
VARENLAAN?