40640 Y249 Neem bijvoorbeeld thee. ´t Begint ermee
QQleQ
DAT IK DOODGEWONE THEE MET
VEEL SUIKER DRINK ALS IK MIJN OCHTENDKRANT LEES?
Die thee is eigenlijk vooral ´n excuus
voor ´n suikerkick.
Op ´n dag besef ik dat ik de thee zelf
nauwelijks proef door de suiker en de krant heen?
Dùs ik verminder de hoeveelheid suiker, leg de krant wèg, doe mijn ogen dicht en concentreer me
op de thee zelf. Ik begin de unieke smaak ervan te proeven. Algauw ga ik experimenteren met verschillende theesoorten, zwart en groen, & ga ik hun verfijnde aroma´s
met elkaar vergelijken!
Na een paar maanden
laat ik de supermarkttheeën links liggen en ga ik mijn thee bij een speciaalzaak kopen.
Ik ontwikkel een bijzondere voorkeur voor ´pandapoepthee´ uit de bergen van Ya´an in de Chinese provincie Sichuan, gemaakt van de blaadjes van theestruiken die bemest worden
met pandapoep.
Zó léér ik,
kopje voor kopje, steeds meer openstaan voor allerlei theesmaken
& ik word ´n theekènner.
Als je me in m´n vroegere theedagen pandapoepthee had geserveerd
in een bokaal van mingporcelein had ìk díe niet hóger gewaardeerd dan bouwvakkersthee uit een kartonnen bekertje?! Je kunt iets niet ervaren als je er niet voor ópenstaat èn je kùnt er niet voor léren openstaan zònder ´n lange reeks ervaringen
te {blijven} doorlópen!?
En wat voor théé geldt,
gaat ook op voor àlle esthetische kennis & ethische gewaarwordingen.
We worden niet gebóren met ´n kànt-èn-kláár geweten.In de loop van ons leven
kwetsen wij mènsen èn mènsen kwètsen òns, we léven mèt mensen méé
& ànderen doen dàt mèt òns!
Als we dus
goed opletten hóe dit alles werkt,
wordt ons morele gevoel aangescherpt èn worden die ervaringen een rijker bron van waardevolle ethische kennis & esthetisch besèf over wat goed & wèl voor ons is, wat rechtvaardig
èn wèldádig is en wíe ìk nu
eigenlijk bèn?!!
´t Humanisme ziet het leven dus
als ´n geleidelijk proces vàn ìnnerlijke verandering, aanpassing, bevrijding
& voorlopige ontdekkingen, dat al met al zó nu óók òns van onwetendheid naar geestelijke verlichting kan blijven voeren door middel van onze eigen ervaringen
& vaak onvoorspelbare conclusies!
Begin 19de eeuw zei Wilhelm von Humboldt,
één v/d belangrijkste architecten v/h moderne onderwijssysteem,
dat ´t dóel van ons bestáán neerkwam op ´het distilleren van wijsheid
uit ´n zo breed mogelijke schakering
van levenservaringen´?
Hij schreef ook
dàt er ´maar één hóógtepunt in het leven is:
het moment waarop we gevoelsmatig àlles wat ook maar mènselijk ìs
hèbben kùnnen beóórdelen´!?
Dàt zou
héél góed kunnen dienen
als humanistisch
motto.......
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende