41044Ruth1-4 Kwesties Van Eten & Rechtvaardigheid!
QQleQ
OOGSTWETTEN & VOOROUDERS: OVER RUTH EN NAOMI?
Er was een hongersnood in Yehoedah & Elimelech trok daarom samen met zijn gezin naar ´t land Moav, voorbij de Dode Zoutzee. Hij werd oud & stierf: zijn vrouw Naomi bleef er nu achter met hun twee zonen.
Beiden trouwden met ´n Moavitische vrouw. De naam van de ene was Orpah, die van de andere is Ruth.
Helaas stierven toen ook haar zonen & woonde Naomi alleen nog samen met haar schoondochters.
Na verloop van tijd hoorde Naomi dat de hongersnood in Yehoedah voorbij was.
Zij besloot daarom met d´r beide schoondochters terug te gaan naar haar geboortegrond.
Met z´n drieën gingen ze op weg maar Na -omi veranderde plotseling van gedachten!
Hoe kon zij nu twee jonge vrouwen losrukken van hun eigen volk?
´Gaan jullie nu maar allebei terug! Moge de Heer zó góed voor jùllie zijn als jullie voor mij geweest zijn!´ zei ze. Ze protesteerden en huilden, maar Naomi wilde er niets van weten & bleef bij haar mening...
Orpah draaide zich òm nadat ze haar schoonmoeder gedag gekust had, maar Ruth klemde zich vast aan Naomi en drong erop aan haar verder te blijven vergezellen.
¨DAAR WAAR U GAAT, ZAL IK GAAN, EN WAAR U SLAAPT ZAL IK SLAPEN: UW VÒLK ÌS MIJN VOLK EN UW GOD IS MIJN GOD!¨ zo zei zij......
De twee vrouwen reisden zo dus samen verder en kwamen aan in Beth Lechem toen de oogst er net was begonnen. Naomi´s verwanten begroetten haar met open armen!
Ruth sloot zich áán bij de arbeiders op ´t Vèld & raapte alle aren op die de maaiers hadden laten liggen. Tijdens de oogst werden de boeren in Israël geacht om de buitenranden van hun veld niet te maaien en de overgebleven aren niet op te rapen.
Beide moesten achterblijven zodat de armen díe konden verzamelen!
Ruth verzamelde zovéél v/h overgebleven graan als ze kon & werkte hard v/d vroege ochtend tot de late avond.
Boaz, die familie was van Elimelech, kwam terug uit de stad en zag de jonge vrouw op zijn land werken. Hij vroeg zijn vóórman wie die vrouw was, en ging daarna ´n praatje met haar maken.
¨JE MAG ALLE AREN LEZEN DIE JE KUNT VINDEN,¨ zei hij. ¨IK ZAL M´N MANNEN ZEGGEN DAT ZE GOED VOOR JOU MOETEN ZIJN! ALS JE DORST HEBT GA DAN NAAR DE KRUIKEN: HET IS EEN WARM KARWEI!¨
Ruth boog diep voorover:
´Waaraan heb ik het te danken dat u zó goed voor míj bènt, terwijl ik toch maar ´n vreemdeling ben?´ zo vroeg ze aan Boaz.
Die antwoordde dat hij gehoord had hoe góed zij voor haar schoonmoeder, Naomi, geweest was!
Hij nodigde haar uit samen met de maaiers te eten.
Die avond nam Ruth al het verzamelde graan terug naar Naomi, samen met ´t eten dat over was van de maaltijd & zij vertelde haar schoonmama hoe aardig Boaz tegen haar geweest was!
´Moge de Heer hèm zegenen,´ zei Naomi. ´Hij ìs gewèldig!!´...
OOGSTWETTEN & VOOROUDERS: OVER RUTH EN NAOMI?
Er was een hongersnood in Yehoedah & Elimelech trok daarom samen met zijn gezin naar ´t land Moav, voorbij de Dode Zoutzee. Hij werd oud & stierf: zijn vrouw Naomi bleef er nu achter met hun twee zonen.
Beiden trouwden met ´n Moavitische vrouw. De naam van de ene was Orpah, die van de andere is Ruth.
Helaas stierven toen ook haar zonen & woonde Naomi alleen nog samen met haar schoondochters.
Na verloop van tijd hoorde Naomi dat de hongersnood in Yehoedah voorbij was.
Zij besloot daarom met d´r beide schoondochters terug te gaan naar haar geboortegrond.
Met z´n drieën gingen ze op weg maar Na -omi veranderde plotseling van gedachten!
Hoe kon zij nu twee jonge vrouwen losrukken van hun eigen volk?
´Gaan jullie nu maar allebei terug! Moge de Heer zó góed voor jùllie zijn als jullie voor mij geweest zijn!´ zei ze. Ze protesteerden en huilden, maar Naomi wilde er niets van weten & bleef bij haar mening...
Orpah draaide zich òm nadat ze haar schoonmoeder gedag gekust had, maar Ruth klemde zich vast aan Naomi en drong erop aan haar verder te blijven vergezellen.
¨DAAR WAAR U GAAT, ZAL IK GAAN, EN WAAR U SLAAPT ZAL IK SLAPEN: UW VÒLK ÌS MIJN VOLK EN UW GOD IS MIJN GOD!¨ zo zei zij......
De twee vrouwen reisden zo dus samen verder en kwamen aan in Beth Lechem toen de oogst er net was begonnen. Naomi´s verwanten begroetten haar met open armen!
Ruth sloot zich áán bij de arbeiders op ´t Vèld & raapte alle aren op die de maaiers hadden laten liggen. Tijdens de oogst werden de boeren in Israël geacht om de buitenranden van hun veld niet te maaien en de overgebleven aren niet op te rapen.
Beide moesten achterblijven zodat de armen díe konden verzamelen!
Ruth verzamelde zovéél v/h overgebleven graan als ze kon & werkte hard v/d vroege ochtend tot de late avond.
Boaz, die familie was van Elimelech, kwam terug uit de stad en zag de jonge vrouw op zijn land werken. Hij vroeg zijn vóórman wie die vrouw was, en ging daarna ´n praatje met haar maken.
¨JE MAG ALLE AREN LEZEN DIE JE KUNT VINDEN,¨ zei hij. ¨IK ZAL M´N MANNEN ZEGGEN DAT ZE GOED VOOR JOU MOETEN ZIJN! ALS JE DORST HEBT GA DAN NAAR DE KRUIKEN: HET IS EEN WARM KARWEI!¨
Ruth boog diep voorover:
´Waaraan heb ik het te danken dat u zó goed voor míj bènt, terwijl ik toch maar ´n vreemdeling ben?´ zo vroeg ze aan Boaz.
Die antwoordde dat hij gehoord had hoe góed zij voor haar schoonmoeder, Naomi, geweest was!
Hij nodigde haar uit samen met de maaiers te eten.
Die avond nam Ruth al het verzamelde graan terug naar Naomi, samen met ´t eten dat over was van de maaltijd & zij vertelde haar schoonmama hoe aardig Boaz tegen haar geweest was!
´Moge de Heer hèm zegenen,´ zei Naomi. ´Hij ìs gewèldig!!´...
15 nov 2021 - bewerkt op 22 nov 2021
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 01 dec 2024 48367/87 Hoewel het Witboek Arabieren be-
- O 30 nov 2024 48362 Die Arabische afvaardiging met "Filistijnen"
- O 28 nov 2024 4835486 Slechts weinig overlevenden van Hitlers
- O 27 nov 2024 48349/6/85 YA’AKOV overwint: ik zal er wel nooit
- O 26 nov 2024 4834484 Begin 1937 na een aantal maanden van be-
- O 25 nov 2024 4833983 ‘t Voorstel van David Ben Gurion werd vol-
- O 24 nov 2024 4833582 Toespraken van Groot Moefti Amin Hoesseini
- O 23 nov 2024 48331/81Ondanks groeiende tegenstand van Arabisch-
- O 22 nov 2024 4832284 Op 23 augustus 1929 kwamen er al honderden
- O 21 nov 2024 4831883Deze grimmige waarschuwingen weerklonken in
- O 20 nov 2024 4831282In de jaren ‘20 waren er geregeld contacten
- O 19 nov 2024 48311Minister in koloniale zaken Winston Churchill
- O 19 nov 2024 4831080 ‘n Maand vóór de San Remo-conferentie zijn
- O 19 nov 2024 4830979De Arabieren van Palestina waren niet àl té
- O 19 nov 2024 4830878 Onderaan het document voegde hij er in het