41366132myDi is Individualisering: Qua Biologische

QQleQ

EN PSYCHISCHE UITRUSTING
IS DE MENSCH IMMERS SINDS TIENDUIZENDEN JAREN AL
NIET MEER ´GEWIJZIGD´?
Wat ons in de oertijd dreef -
zoektocht naar voedsel, liefde en zìn -
drijft ons ook zo vandaag nog!
Dáár staat echter tegenover
dat zowel ´n wereld waarin wij leven als de interpretatiekaders die we hanteren,
voortdurend veranderen? Mèt de moderniteit, die grote vernieuwing in de geschiedenis,
is er ook ´n wereld gegroeid èn zijn bijbehorende interpretatiekaders ontstaan
die de individuele persoon meer
in ´t middelpunt stellen!
Wèlke implicaties hééft deze individualisering nu
op ´t vlak van de religie??
Grosso modo
kan men de nieuwe toestand als volgt karakteriseren:
religieuze inhoud en praktijk worden in ´t kader van ´n markt van zin en religie vrijgegeven voor individuele keuze... Hét verschil met vroeger is mooi aangetoond in een studie die de wereld van een Anatolisch bergdorp contrasteert met deze van de migranten
uit datzelfde dorp in Duitsland?
In Anatolië
is de religieuze gemeenschap nog gelijk aan de dorpsgemeenschap:
de religieuze feesten zijn tegelijk dorpsfeesten! Als bewijs van hun islamitische gezindheid -
en tevens van dorpsintegratie - frequenteren de voornaamste leden van de families de religieuze bijeenkomsten. De aanwezigheid van àlle personen
wordt gewoonlijk niet verwacht.
Religiositeit is geen zaak van ´t individu,
maar van de familie.
In Duitsland daarentegen
is de religieuze gemeenschap geconcentreerd in de moskee
en de groep eromheen. Zij is een louter religieuze aangelegenheid geworden, een tegenwereld die gescheiden is van de dagelijkse leef- en werkwereld. Participatie aan de gereligiseerde {functioneel gedifferentieerde} religie is een kwestie
van individuele keuze?
De migranten verschillen
in religieus opzicht dan ook sterker vàn elkaar
dan de dorpsbewoners.
Sommigen seculariseren gehéél,
anderen houden zich aan de grote feesten en plichten,
nòg anderen intensiveren hun religieuze roeping en hebben het gevoel dat ze -
in tegenstelling tot de door gewoonte gedragen, sterk uitwendige
& ritualistische praxis van het dorp - nú pas
echte moslims zijn geworden?
Zo´n voorbeeld laat zien
dat individualisering tot secularisatie kàn, maar niet hóeft te leiden!
In feite zijn er meerdere opties mogelijk... De persoon kan afscheid nemen van de religie waarin hij is opgegroeid. Hij kan er sporadisch een beroep op doen om belangrijke levensmomenten te markeren
of bij ´t naderen van de dood.
Hij kan lid zijn van een religieuze gemeenschap,
doch bewust distantie in acht nemen & religieus min of meer zijn eigen weg gaan.
Hij kan religieus gaan zwerven zonder zich veel te bekommeren om bepaalde tradities & organisaties. Hij kan zich volledig geven aan een religieuze gemeenschap
en haar officiële interpretatie...
Individualisering resulteert niet
in één uitkomst - secularisatie of vrijzinnige religiositeit -
maar drukt zich in alle
religieuze opties
uit.

cool!
30 jan 2022 - bewerkt op 03 feb 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende