41537221Want achter hem wordt G d zichtbaar als DE
QQleQ
GENE DIE
HEM GEZONDEN GEEFT:
PASEN [UITTOCHT/BEVRIJDING
ÚIT DE SLAVERNIJ] HÈLPT HET GELOOF,
HOEFT NIET ZELF TE WORDEN GELOOFD,
WANT HET GAAT OM EEN ERVARING DIE VOOR
MENSEN VAN TÓEN VOLKOMEN
DUIDELIJK WAS?
Alléén G`d
kan dóden òpwèkken,
en er zijn ook genoeg getuigen áánwézig!
Déze getuigen hebben ook geen reden om aan hun eigen ervaring te twijfelen:
de opstanding van Yehosjoea is daarom voor de eerste ´christenen´
een heilzame gebeurtenis die een einde maakt
aan alle twijfel.
Maar de opstanding
heeft juist dìt karakter inmiddels verloren?
Zij ruimt geen twijfel uit de weg, maar zaait allerlei soort twijfel!
De voornaamste twijfel ligt in het feit dat mensen - om levensbeschouwelijke redenen
een dergelijk gebeuren van meet af aan uitsluiten? Zo wil men wel in G d en Yesjoea de Masjiach
in de hiervóór be- & omschreven betekenis geloven, maar men kan de opstanding
toch niet meer voor mogelijk houden en zou ze veeleer als extra obstakel
voor het eigenlijke geloof
ondervinden!
Dàt
heeft ertoe geleid
dat die teksten over ´de opstanding´ nu
voor òns vreemde verhalen zijn geworden waar men geen raad mee weet?
Dat veroorzaakt principiële problemen die de rol van de bijbel zèlf direct raken!
Hoe staat ´t met die ´opstanding´ nú? We vragen niet naar ´t ´opstandingsgeloof´ nu,
maar we kijken of er ondanks de principiële afwijzing van de mogelijkheid een kàns voor
deze boodschap bestaat. In ´t gedeelte over de manier waarop wij de werkelijkheid waarnemen,
werd getracht om aan te tonen: het hele terrein van buitenkant II wordt nu naar de psychische binnenwereld verplaatst en daarmee
wordt ontkend dat dit gebied
objectief is.
Toch
moeten er twijfels
worden uitgesproken over
de algemeen-geldigheid van het rationalistisch wereldbeeld.
Want wááròm stáát vàst dàt datgene wat wij als mogelijk beschouwen, dé énige mógelijke wèrkelijkheid ìs? Dat geldt vooral in het licht van de wetenschappelijk gezien zeer exacte veronderstelling
dat de werkelijkheid niet objectief is, maar àltíjd
´n kwestie vàn interpretatie!
Juist uit dìt
zeer verlichte principe
dat echter ´n verlicht rationalisme wil, zou moeten worden geconcludeerd,
dat ´t rationalistische wereldbeeld v/d 19de eeuw zèlf (inclusief de wet van oorzaak en gevolg)
slechts ´n bepaalde interpretatie van waarnemingen is, maar zeker niet de enig mogelijke interpretatie en in geen geval ´n interpretatie die in gelijke mate rècht zou doen
aan alle ervaringen.
Maar wanneer
de opstanding een heilzame ervaring
en niet meer een dogma was, dan zou ´t heel belangrijk zijn òm deze heilzame ervaring zèlf
op de één of andere manier tot ontwikkeling te gaan brengen?
Omdat niemand meer de Òpgestane
Héér vandaag de dag in ´n visioen ervaart, moeten we op zoek gaan
naar andere resten v/d
´Paaservaring´!
Dit
doen we
omdat de opstanding van Yesjoe enkel en alleen
als voorwerp van geloof op zichzelf beschouwd niet zinvol is.
Dit is heel essentieel: wanneer het nieuwtestamentisch Pasen ´n volstrekt ontwapenende
waarneming was, ´n hùlp vóór het gelóóf, ´n blijde boodschap in strikte zin van het woord -
´n zich-bewijzen v/d levende G d - dan gaat ´t erom dìt zìchtbaar te maken
en de opstanding níet ´n geloofsartikel
naast andere te
laten zijn?
Nu
bezitten we
in ieder geval
uit ´t N{O}T verhalen
waarin verteld wordt wàt dé ontmóeting met dé Opgestane Heer
ìn het léven van enkele getuigen tot stand heeft gebracht! Dat geldt niet álléén voor die totale verrassende ommekeer van Sja´oel Paulos & de troost van Miryam de Migdaliet {van Magdala}
& de andere vrouwen? Op deze manier wordt het Paasgebeuren weliswaar niet direct aan ons doorgegeven of voor ons toegankelijk gemaakt, maar wel de invloed ervan,
het spoor dat deze gebeurtenis in het leven van mannen &
vrouwen die getuigen waren,
achtergelaten heeft!
Deze mensen
laten als levende getuigen die zij waren,
al deze gebeurtenissen van Pasen samen als ervaringen die in hun leven
´n beslissende verandering teweeg gebracht hebben, zichtbaar wòrden?
Ook de zogenaamde ongelovige Thomas wordt i/h Yochanan-euangelie
juist daaròm bescheven òpdat we in zijn twijfel
ook onze eigen twijfel kunnen
herkennen!
Hèm
valt nòg eens,
terwille van de latere christenen,
in zekere zin ´n àllerlaatste kéér dé volledige overtuigende ervaring te beurt?
De getuigen zijn daarom niet van belang i/d zin van ´n heiligenlegende, maar wèl
omdat de ervaring v/d òpstanding ´n beslissend déél van hùn léven was, omdat zij mèt deze ervaring hebben geleefd èn er ìn hùn leven íets mee
hebben gedáán!
Zij
zijn belangrijk
voor ons omdat die
opstanding van Yèsj ìn hùn léven
wèrkelijk betekenis gekregen
heeft?!
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende