42. GediiCht

Mijn ouders,
Ik wil niet dat hun merken hoe ik me voel.
Mijn vriendinnen,
Die snappen niet wat ik bedoel.

Ik heb verdriet,
Al 2 dagen-5 jaar lang.
Ik kan het niet meer aan,
Ik ben bang.

Bang om iemand kwijt te raken,
Bang om iemand te verliezen.
Ik ben mezelf niet meer,
Ik kan niet meer kiezen.

Van buiten,
Een happy kind.
Van binnen,
Iemand die het juiste pad niet vind.

Van buiten gelach,
Van binnen verdriet.
Het leven is moeilijk,
Ik snap het niet.

Ik weet niet meer wat ik moet doen,
Ik kan het niet meer aan.
Ondanks het gemis,
Moet ik verder gaan.

Ja ik moet verder,
Verder met mijn leven.
Het gemis,
Ik moet het een plaatsje geven.

Een plaatsje in mijn hart,
Een plaatje in mij.
Als dat lukt,
Word ik vanzelf weer blij.

Het gaat me lukken,
Ook al duurt het een tijdje.
Ik ben sterk genoeg,
Dus ik krijg alles weer op een rijtje!!
29 jan 2006 - bewerkt op 11 feb 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van xPrinCessx
xPrinCessx, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende