42105 dc 17 Op dat momènt zàg Ìk hóe làng hij was

QQleQ
ÌK WAS EEN HALVE KOP GROTER DAN DE BEWONERS VAN HET BERGDORP EN YÈSJ WAS EEN HALVE KOP GROTER DAN IK. HIJ HAD DÒNKER HAAR EN EEN KORTE BÁÁRD, slordig geknipt zoals een reiziger zou doen wanneer hij geen tijd heeft om zich netjes te verzorgen. Zijn bruine ogen leken donkerder dan gebruikelijk omdat ze afstaken tegen zijn bleke huid......
Bleek in vergelijking met de huid van de bergbewoners die er door de hoogte en de zon uitziet als een leren wijnzak. Yèsj stond toe dat ik hem half de berg op droeg, terwijl hij tegen mijn schouder áán leunde. Daaruit meende ik op dat hij mij vertrouwde.

Hij vroeg niet meer naar mijn naam. Het lijkt een detail, maar ik zag het als voorkennis: ik houd van strikte anonimiteit.

Als je nu eenmaal helemaal alleen wilt zijn, VERTÈL je niemand jouw náám en vraag je ook niemand naar zijn náám?!

Zelfs de lokale dorpsbewoners wisten mijn naam niet, ook al wóónde ik al jaren vlak bij hen. Ik vergat hun naam zodra ik die hoorde.

Zelfs de naam van de tempelknecht kende ik niet meer. Soms noemde ik hèm ‘Kat’ omdat het zijn taak was om in de tempel de veldratten te vangen die aangetrokken werden door de wierook en de olie.

Na ‘n góede 500 meter rèchtte Yèsj zijn rug en líep zelf verder.

Even later verbrak hij de stilte.
‘Ik heb over je horen praten.
Ze zèggen dat
jíj àlles
wéét.’
22 jul 2022 - bewerkt op 31 jul 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende