42107 DC 19 Mensen weigeren dat in te zien

QQleQ
YESJ SPRAK NET ALS IEDEREEN.
Maar gek genoeg sprak niet iedereen
als Yehosjoea.
Het eerste uur
dronken we samen onze zwarte thee, sterke thee
zoals de bezoeker wilde, niet slap zoals ik het gewoonlijk dronk.
Ik moest de hele winter met
mijn voorraad doen.
´Ik geloof
dat ik je probleem begrijp,´ zei ik. óranje]
¨Bedoel je de reden waaròm ik hier héén ben gekomen?¨ vroeg Yesjoe.
´Dat is toch hetzelfde? Jij hebt G d gevònden en dat
was niet genoeg want dàt is het nóóit!
Er is immers geen erger honger dàn
eeuwige honger?´
Yesjoea keek niet verbaasd.
De juiste man zou zó praten, zonder vooràf vragen te stellen.
Ik had genoeg koortsige mannen gezien die met hun visioenen de berg òp kwamen.
Ze brandden zichzelf òp en waren altijd snel weer weg, hun visioenen
in as met zich méénemend.
´G d vìnden is één ding,´ zei ik. ´G d wòrden iets ànders!
Dàt ìs toch wat jij wìlt?´ Yèsj schrok op. In tegenstelling
tot de andere koortsige jongemannenbhad híj me niet gevonden uit eigen wìl,
maar hij was ònzìchtbaar geleid, bij de hand genomen als ´n kìnd.
 ¨Zó zou ik het niet willen zeggen,¨ zei hij nuchter.
´Waaròm niet? Je kunt je nú toch geen zorgen meer maken over gods lastering?´
Ik lachte. De lach kwam erúit als ´n korte, zachte blaf.
´Je bent al zo váák van godslastering beschuldigd. Maak je geen zorgen.
Niemand kijkt over je schouder. Als ik de deur dichtdoe,
moeten zelfs de lokale goden búiten blíjven!´
¨Niet míjn G d.¨
Na deze uitwisseling
praatten we niet meer,
maar zaten we in stilte
terwijl de theepot op de stoof siste.
Stilte is geen afwezigheid van iets.
Het biedt juist de ruimte en de mogelijkheid òm níeuwe ideeën te ontwìkkelen. Stilte ìs hèt mysterie waarin ìk handel. Stìlte en licht. Daaròm had ik geen problemen
met het herkennen van het licht
dat Yesjoe met zich
méédroeg...
Maar er was méér.
Zíjn pàd wàs al uitgestippeld vóór hij werd geboren?
Hij was nog jong en had er slechts ´n glìmp van òpgevangen,
maar iemand anders zou wellicht in staat zijn om zijn pad te zien zònder tranen!
Daarom was Yesjoea door de sneeuwstorm geleid;
onze twee visies móesten sámenkomen.
Hij viel al zìttend ìn slááp, overmand
door zijn uitputting.
De volgende ochtend
vertelde hij zijn Verhaal.
De woorden stroomden uit zijn mond
en zijn verháál leek ònwézenlijk in de koude
en donkere hut. Maar dàt was
te verwàchten.
Al lang geleden
vermoedde Yehosjoea
dat hij wellicht in een dróóm leefde
... Ik hoorde Zijn Verhaal áán
en zàg met mijn geestesoog
nog veel meer! Luister
naar het verhaal
en oordeel
zèlf?

OK!
22 jul 2022 - bewerkt op 01 aug 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende