QQleQ WE KÙNNEN BETÁLEN!´YÈSJ wàs nauwelijks
genóeg bij bewùstzijn òm de wóórden te hóren...
´t Was de stèm van ´n vrouw, MÌRYÀM!
Hij voelde dat vìngers aan z´n mìddel frùnnikten
& hóórde ´t rìnkelen van gèld!
Ruwe hànden lègden hèm òp de grònd!
´Dà´s óók niet véél!´
¨MAAR ´T ÌS ÀLLES WÀT JÍJ KRÍJGT!
WÁÁRÒM ZÓUDEN DE ÒNGELÓVIGEN ÒNS BERÓVEN
ÀLS DE JÓDEN ´T WÈRK KUNNEN DÓEN?¨
Mìr wàs wéér áán ´t àfpingelen,
maar ditmaal òm hèm èn níet òm ´n halve vìssenkòp
& ´n klòmp oud bróód......
Mìddenìn
dìt gehàrrewàr zàg
Yèsj ´n gouden schìttering?
´t Wàs váág èn vèr wèg
maar kwàm stééds dìchterbij?
Hóe wànhópig híj óók wàs,
´t bééld máákte hèm blíj!
Yèsj was bàng
te òntwaken in Gehènna òftewel
Gei Bnei Hìnnòm, de spréékwóórdelijke ´hèl´
die naar men zei is gereservéérd voor
degenen die stèrven nádàt ze G d
àfgewézen hebben!
´n Sóórt van
´plááts´ wáár dé ééuwigheid
àfgeméten wòrdt dóór ´t
tráge tèmpo vàn
ééuwig dóór-
sméulend vúúr
àls ´n òndergròndse
bràndháárd:
òndóófbáár,
stìnkend ònblùsbaar
vóórtètterend?
´t Góuden Lìcht
flàkkerde & er klònk ´n Stèm
in zíjn óór!
´HOUD JE STÌL ÈN ZÈG NÍETS!´
´t Wàs
Yehoedah & de glóed
wàs ènkel de flàkkerende olielàmp
die híj ìn zìjn hànd híeld? Yèsj kréunde!
´HÓÓR JE ME? GÉÉN
ÈNKEL GELÚID!´
Wàt gebéurde híer?
Yèsj probeerde om z´n hóófd
te bewégen. Hij làg òp
de grònd ìn ´n stòffige kamer:
óveràl òp de houten
vloer lágen matràssen van stró
& Yesjoe besèfte dàt hij ìn ´n pleisterplaats wàs
wáár àrme wèrklieden konden overnàchten àls ze ònderwèg wáren?!
´n Màn náást hem sliep onder ´n vuile déken!
Àlle ànderen waren wàkker.
Ze záten ìnééngedóken & kéken gespànnen
náár de déur! Toen hij besefte dat Mìr híer
níet wàs, kreunde Yesjoea wéér! Híj móest háár vìnden!
Hij gréép de àrm van Yùd, maar Judas zag dìt áán
vóór ´n póging òm wéér te spréken?!
Híj lègde z´n hànd òp de mònd
van Yehosjoea en fluisterde:
¨Róméinen!
Ze zijn búiten!
Dóe àlsòf je sláápt
àls je ìn léven
wìlt blíjven!¨