42193/94 Op dat moment had Yesj geen vragen.
QQleQ
ZIJN REDDER
HANDELDE EVEN ZELFVERZEKERD
ALS YÙD.
Dat betekende
dat hij Yehosjoea zàg als ´n vòlgeling,
maar hij had hem wèl ´mééster´ genoemd!
´Ik wil mijn familieleden weer zíen,´ zei hij.
´Je kent de weg naar Natseret. Kun je daarvoor zorgen?´
Querulus schudde z´n hoofd ontkennend:
¨TE GEVAARLIJK. YITSCHAK HEEFT DEZE OCHTEND BERICHT GEKREGEN
EN HIJ ZAL JOUW MOEDER ZEGGEN DAT JIJ VEILIG BENT! IS DAT ALLES?
ER MOET TOCH MÉÉR ZIJN?¨
Ze hadden het laatste huis
van het dorpje gepasseerd en liepen
door een veld met her en der wat gerst
en onkruid.
Yesjoea dacht in de vèrte
´t vage gerinkel van belletjes te horen.
´We komen dichterbij,´ zei hij.
¨INDERDAAD!¨
Querulus reageerde wat geïrriteerd.
¨JE VRAAGT ER NIET NAAR, DUS ZAL IK HET ZELF MAAR ZEGGEN?
WIJ ZÍJN GÉÉN REBÈLLEN ÒF FANATICI! WIJ ZIJN MÉÉR TÓESCHOUWERS,
MAAR WÈL VAN ´N BEPÁÁLD SÓÓRT! WÍJ KÍJKEN VANÚIT DE ÓGEN VAN ´G D´!
DÈNK JÍJ DÀT DÌT MÓGELIJK ÌS?¨ Yesjoe zòcht naar ´n antwoord & Querulus làchte hem úit:
¨MÁÁK JEZÈLF NÍETS WÍJS! JÍJ PROBÉÉRT IMMERS OOK
´HETZELFDE´ TE DOEN?¨
´t Gerinkel van belletjes
werd steeds luider en toen ze over ´n kleine heuvel kwamen
zag Yèsj wáár het gelúid vandáán kwàm. Ìn ´t vòlgende vèld
liep ´n kleine bruidsstoet!
De bruid & de bruidegom liepen onder een wìt baldakijn, opgehouden door vier mannen.
De ènkelbelletjes van de bruid rinkelden zachtjes onder het lópen.
Querulus knikte naar hen.
¨WIJ GAAN WAAR ZÍJ NAARTOE GAAN!
MAAR WE KUNNEN ONS HET BEST EERST
NOG WAT AFZIJDIG HOUDEN? DISCRETIE
IS GEWENST!¨
Hij legde niet uit
waarom ze nu eigenlijk nog zo discreet
moesten zijn!
Toen Yesjoe wéér kéék,
besefte hij dat de bruidsstoet nu nog steeds
geen gasten had & slechts bestond uit het bruidspaar
èn die vier baldakijndragers?
Wááròm geen gasten
en geen viering? Om daaràchter te kómen
moest hij àfwàchten!
Ze liepen ´n halve kilometer
in de middagzon: het kale veld werd bos & ´t bruidspaar ging het bos ìn!
Ze hóefden zich echter geen weg te banen door ´t kreupelhout?
Toen zijn ogen
aan het boslicht gewènd wáren,
zag Yesjoea dàt er àl ´n gemàkkelijk
te vòlgen Pàd wàs!
Na ´n paar honderd meter pakte Querulus Yehosjoea
bij de arm òm hèm
te stòppen.
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende