42247DC117 Yèsj kéék naar de man die had gesproken

QQleQ
EEN GETAANDE,
GEDRÒNGEN EN GESPIERDE KEREL
MET ´N LEREN VOORSCHOOT!
EEN SMÌD?
Yèsj zàg
dàt híj bóós wàs
èn héél zíjn léven àl bóós
wàs gewéést!
Wàt
kòn híj zèggen
òm dóór zíjn schìld héén te bréken?
Íederéén lééfde híer àchter zó´n dìkke múur: zó dìk àls
de óude vèstingwàl van
de Stàd!
Yèsj antwóórdde niet mètéén
maar pakte één van de áárdewèrken krúiken
die dáár lágen vóór àlgeméén gebrúik.
¨ZÍEN JÙLLIE DÌT?¨
zei hij. Híj vùlde de krúik met wáter & hield de kruik ìn de hóógte!
¨DÌT WÁTER ÌS ÀLS DE HÉILIGE GÉÉST!¨ Hij liet de kruik langzaam kantelen en líet de ìnhoud óver zijn hóófd stromen! ¨ÀLS IK DE GÉÉST ÓVER ME LÁÁT REGENEN, WÒRD ÌK ZÚIVER EN SCHÓÓN!
MAAR ÓVER ´N HÀLFÚÚRTJE IS HET WÁTER ÒPGEDRÓÓGD ÈN ẀÈGGEWÁÁID! EN DÀN WORD IK WÉÉR VÚIL VÀN ZWÉÉT
ÈN MÒDDER?¨
Hij vùlde
de kruik nògmaals en hield hem dìchtbij zijn bòrst.
¨MAAR ALS IK HETZELFDE WATER NÉÉM ÈN HET ÀFDÈK
ÈN ÒP ´N KÓELE PLÁÁTS WÈGZÈT, GÁÁT HET DÁGEN MÉÉ?
DÀT WÉTEN JÙLLIE ÀLLEMÁÁL!¨
´Leg eens úit wàt je bedóelt!´ riep íemand òngedùldig.
¨JE HÀRT ÌS ÀLS DEZE KRÚIK - VÙL HET MET DE HEILIGE GEEST
EN BEWÁÁR HÈM BÌNNENÌN JE! DÀN KÀN DE GÉÉST NÍET ÒPDRÓGEN ÒF WÈGWÁÁIEN?
EN OP ´N DÀG ZÙL JE VERBÁÁSD STÁÁN, WANT ´G D´ WÉÉT WÁÁR JÓUW GEHEIME PLÈKJES ZÍJN! ÒP ´N DÀG DÀT JE HET ´T ALLERMÌNST VERWÀCHT, STRÓÓMT JE KRÚIK ÓVER ÈN KÙN JIJ ÓÓK DÓÓR HET VÚÚR HÉÉNLÓPEN ÈN ÀLLES DÓEN WÀT JE MAAR WÌLT?
NÍETS ÌS ÒNMÓGELIJK ÀLS DÍE GÉÉST
ÌN JE ÁÁNWÉZIG ÌS!¨
Sòmmigen
fluisterden verbáásd,
anderen reageerden bóós.
Yèsj schonk er geen aandacht áán:
hij klòm úit het wáterbèkken en wikkelde zijn kleed over zijn half-
náákte lichaam! ´Je hebt óók ´t rècht òm te wéten wíe ìk bèn! Ik bèn Yesjoe van Natseret! ´n Páár vàn jùllie hebben dezelfde náám èn ànders je bróer òf nééf wèl? Maar ´n náám betékent níets! Ik luister er-náár àls je me róept, máár míjn zíel níet! Mijn zíel
wóónt ìn G d èn àntwóórdt àlléén
àls G d róept!´
´n Ìnstèmmend gemòmpel stéég
òp úit de groep omstanders, maar ´t kòn de bóze stèmmen níet verjágen? Yesj glimlachte in zìchzèlf!
Sìnds zijn hèrgebóórte wàs het éénvóudig òm dé wáárheid te spréken? Hij kòn zich níet ééns meer vóór-stèllen dàt híj bàng wàs gewéést vóór dé wáárheid! Één van de oudere mannen, grijzer dan de rest èn waarschijnlijk óók àrmer, getúige z´n òpgelàpte bóvenmantel, kwam naar vóren en zei:
´Kòm naar mijn húis en láát me je te éten géven!´
¨WÁÁRÒM?¨ vroeg Yehosjoea.
´Òmdàt je hònger hèbt,´ zei de man. ´Òf lijd je liever honger?´
Yèsj lachte en klopte de man op zijn schouder, meer bòt dàn vléés!
¨ÌK GÁ MÈT JE MÉÉ! JÍJ BÈNT IN VREDE TÒT ME GEKÓMEN:
LATEN WE ER EEN FÉÉSTMÁÁL VAN MÁKEN!¨
´Vèrwàcht géén fééstmáál!´ zei de oude man bedéésd.
¨DÀT MOET IK WEL VERWACHTEN EN JIJ ÓÓK! ALS ONZE VADER WÈRKELIJK VÀN ÒNS HÓUDT ZÓU HIJ TOCH WÌLLEN DÀT WÍJ DÀT DÉDEN?¨
De omstanders drongen om hen héén
en iederéén hóórde wàt Yesjoe zéi. Hij sloeg zijn àrm
òm de oude man en liep met hèm ´t dìchtstbijzijnde steegje ìn.
Alléén twee straatjongens volgden hen, maar die hadden geen ídéé wàt er vèrder gebeurde
toen die twee achter de deur van ´t huisje van de oude man verdwenen? Maar gerùchten zíjn dé ídeále bràndstòf vóór wònderen èn bìnnen de kòrtste kéren wàs die héle stad er zéker vàn dàt de oude man
zíjn kàst ópende waar díezèlfde òchtend nog maar ènkel ´n gebarsten kruik met water & wat oud
brood stond? Nú trof hij er echter ´n Wááràchtig Fééstmáál áán!
Èn íederéén hàd het
ìn gedàchten gezíen èn àt méé
v/d óverhéérlijke zóetigheden èn drònk de wijnkaràf léég
die de vreeḿdeling hàd gevùld!
Één dìng wàs zéker:
niemand dééd die middag ´n óóg dìcht
tijdens de siësta, ´t dagelijks middagdutje?
Íederéén blééf wàkkerlìggen vàn òpwìnding, behalve de oude man!
Hij slíep de héle dàg èn de héle nàcht! En toen de òchtendzòn
dóór z´n dùnne óógleden schéén,
wàs zijn bezoeker
verdwénen
...

knipoog
23 aug 2022 - bewerkt op 29 aug 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende