QQleQ ZÈGGEN: ¨ZÙLLEN WE
ZE UIT ELKAAR JAGEN,
SERGEANT?¨
´t Àntwoord was ´n gròm,
verder níets! Ze keek àchteròm...
De patrouille blééf àchter en volgde
de Ménigte met hun wapens in de schede.
De soldaten leken besluiteloos? ´t Zóu ònzìnnig zijn om
zo´n Menigte úit èlkáár te jágen die méér dan tienmaal zo groot was
àls die patrouille!
Vóóráán líep Yehosjoea op z´n gemàk, àlsòf hij àlléén wàs
en géén specifieke richting hàd?! De Menigte vòlgde hem tot ze bij de Póórt kwamen
die toegang gàf tot de Markt. Dáár zàt íemand
die bij iederéén bekend was....
Zodra de Menigte hèm zàg,
werd de Massa kwáád! ´t Wàs ´n plòmpe Romein
in ´n vuile toga die òp een krukje zat! Híj kéék wíe er kwàm èn gìng.
Tussen z´n benen stond ´n leren zàk, vóór hem ´n schrijftafeltje.
´Kòm níet bij hèm ìn de búúrt, Mééster!´ riep íemand.
Yesjoea kéék òm: ¨WÁÁRÒM NÍET?¨
´Hij is ´n díef! Híj beróóft je!´
Yèsjoe keek naar de plompe Romein.
Hij léék òp de belastingìnners die hij kende uit Natseret:
hùn áánwézigheid bij de kùst waar de vìssersboten áánméérden
òfwèl bij de Ingang van de Markt
was al éven vóórspèlbaar àls de àànwézigheid van gíeren.
¨VERÀCHTEN JÙLLIE DÉZE MÀN?¨ vroeg hij.
Zonder te wachten op het koor van boegeroep, vervolgde hij:
¨ÌK WÉÉT NÈT ZÓ GÓED ALS JULLIE WAT DE ROMEINEN ÒNS ÀLLEMAAL HÈBBEN ÁÁNGEDAAN! ´T WÒRDT NÚ TIJD HÈN TERUG TE BETÁLEN! WÍE HEEFT ER ´N MÙNTJE?¨
De Menigte stond verbijsterd!
´n Mùntje?
Ze hàdden verwàcht
dat Yèsj ´t Bevèl zou geven
òm òp die Belastingìnner àf te stòrmen
èn hèm áán te vàllen!
De plompe Romein verwàchtte blijkbaar hetzèlfde,
want híj fròmmelde áán de véters van z´n gèldbúidel & stòpte de munten in z´n móuw.
Miyàm kéék òm en zag dàt de gewapende Patrouille naderbij kwam!
Nú wáren hùn zwáárden wèl getròkken!
Yesjoe bestéédde géén áándacht aan het rumoer
en híeld zijn hànd òp tótdàt íemand er ´n koperen mùntje ìn stòpte?
¨BLÍJF HÍER!´
Híj hàd genóeg gezàg óver de Menigte òm hèn òp ´n àfstand te houden
èn líep òp de belastinginner àf die stééds zenuwàchtiger wèrd!
Híj probeerde Yèsj al wèg te wúiven:
¨HÈB JE ÍETS ÒM TE VERKÓPEN? ÀNDERS HÓEF JE NÍET TE BETÁLEN!¨
Yèsjoe hield hem de mùnt vóór èn zéi zàcht:
´Blíjkbaar wil G d dàt óók wíj íeder òns déél spélen!?´
¨WÀT JÓUW GÒD WÌL BETÉKENT NÍETS VÓÓR MÍJ,¨
siste de man.
´Betékent ìn léven blíjven íets vóór jóu?´
Mèt ´n síerlijke bewéging líet Yesjoea de mùnt òp ´t táfèltje vàllen!
´t Gerìnkel van ´t mùntje op táfel lòkte bij de Menigte níeuw bóegeróep úit
èn óók dréigende & bóze kréten ìn de rìchting van Yehosjoea.
¨ÒPLÌCHTER! HYPOCRIET!¨
Hij draaide zich òm!
´Wíe ìs híer ´n hypocriet? Degene die de Wèt gehóórzáámt?´
¨NÍET DE WÈT VAN CAESAR!¨ ríep íemand. ¨ÀLLÉÉN GOD MÁÁKT DÉ WÈT VÓÓR ÒNS!¨
Yèsjóea àntwóórdde mèt lúide stèm:
´Ik snap wat je bedoelt!
Dàn móet ¨G d¨ je wèl vervlóeken,
wànt íederéén díe de wèt van Caesar negeert
kòmt zònder pardon ìn de gevàngenis òf òp het schòt!
Dááròm vráág ìk nòg ´n kéér:
bèn ìk nòg stééds ´n hypocriet
òf bèn jíj het?´
Àchterìn klònk ´n schèrp gefluit!
De Romeinse soldáten nàmen hùn pósitie ìn
èn stúúrden íemand òp pàd vóór verstèrking.
Mìr zàg dàt de soldaten dìchterbij kwàmen!
Wááròm wìlde Yèsjoe òpééns zèlfmóórd plégen?
De vóórste gelederen van de Menigte
dreigden zíedend òp hèm àf te kómen,
máár zíjn Blìk
wéérhíeld
hen...