QQleQ
RIEP YEHOSJOEA.
¨DE ROMEINEN WÈGVÁGEN
MET ZÍJN MÁGISCHE VÌNGER?¨ Yèsjóea had het wóórd ´Gezàlfde´ nog niet éérder
in de mond genomen, maar hij kènde wèl ´t fluisterende gerùchtencircuit,
geboren vanuit wanhoop!
Alléén de méést òpzìchtige tovenaars
die rode & groene sjaals uit de oren van kinderen & simpele zielen tròkken,
werden géén héiland vàn dé jóden genóemd!
´DE MESSIAS ZOU HUN KONT NÍET KUSSEN!´
riep een man terug. Dìt keer kwam de stem níet úit de Menigte,
maar van ´n handelaar met ´n schòrt voor, die zich úit die Menigte lòsmaakte!
¨ÌK ZÀL JOU DE WÁÁRHEID ZEGGEN,¨
zei Yèsjoea op váste tóón, terwijl hij de vijandige blìk van de man tròtséérde!
¨JÍJ HÈBT GÉÉN ÍDÉÉ VÀN WÀT DIE MASJIACH
NU ZOU DÓEN ÈN ÌK AL ÉVENMÌN!¨ Hij rìchtte zich òp de Ménigte:
¨MAAR ER ÌS NÒG ´N ÀNDERE WÁÁRHEID DIE JÙLLIE NEGÉREN!
TÙSSEN HET KONINKRIJK VAN CAESAR ÈN ´T HEMELS ´G DSRIJK´ GÁÁPT
´N DÍEPE KLÓÓF! HÈBBEN JÙLLIE DÀT NIET KÉÉR OP KÉÉR GEHÓORD?
DE ROMEINEN KENNEN DE WÈTTEN ´VAN G D´ NÍET, EN DÙS
HÈBBEN ZE TOT NU TOE NOG STEEDS GEEN ANDERE
KEUZE GEHÀD DAN HÙN ÉIGEN WÈTTEN TE MÁKEN!
ÌS ´G D´ BELÉDIGD? HÓE ZÓU DÀT ÓÓIT KÙNNEN?
WANT ÀL DIE WÉRELDSE ZÁKEN RÁKEN ´HÈM´
NÍET! DE RIJKSTE ROMEIN STÈRFT ´N ÒN-
WÁÁRDIGE DÓÓD ZODAT HIJ DE ZÓÓM
VAN HET KLEED VAN DE MINSTEN
VAN JULLIE IN DE HÉMEL KAN
AANRAKEN? DÙS WÉÉS
ÀLS ´G D´! WÉÉT TÒT
WÈLK KÓNINKRIJK
JÍJ BEHÓÓRT VÓÓRDÀT
JE ÓVER DE WÈT SPRÉÉKT!
ÀNDERS BÈN JÍJZÈLF NIET BETER
DÀN ÉÉN HYPOCRIET!¨
Tégen de tijd
dat Yèsj was úitgesproken, was ´n twaalftal legioensoldaten
van het garnizoen gearriveerd om de patrouille te versterken! Ze stonden nu metéén óók àl mèt getrókken zwáárden àchter
de Menigte!
Yèsj
hàd dé kéizer belédigd
èn zíjn Gezàg òntkend! Dàt wàs méér dàn genóeg
òm tòt de Áánval óver te gaan èn hèm gevàngen te nemen!
Maar hij had óók íets ànders gedáán? Híj hàd ´n dréigend Òpróer in de kíem gesmóórd,
ènkel èn àlléén dóór te práten! De dienstdoende sergeant aarzelde, de rest wàchtte òp zíjn òrders!
Hèt belàngrijkste was nú het rèdden van de belastingìnner, maar Yèsj ráákte zíjn schóuder aan
èn knìkte! De mensen keken gespannen toe hóe de plompe Romein z´n tafeltje òppàkte.
Híj máákte dàt hij wègkwàm óver ´t halfverlaten Marktplein! Even later was hij spoor-
loos verdwenen. De vònk
was gedóófd!!!
´Ìngerùkt, màrs!´
riep de sergeant zó lúid
dat ook de jóden besèften dàt zíjn mànnen er wáren!
Miryàm hield haar adem ìn. Er kòn nòg stééds ´n twééde vònk òntstáán?
Er waren rèllen úitgebroken òm mìnder! Behalve ´n paar òntevréden líeden
gàf verder niemand gehoor aan het verholen dreigement?! Vóór Mìr stonden ´n paar
lange mannen, maar éven vìng ze ´n glìmp òp van Yesjoea! [
Híj hàd ´n vréémde úitdrùkking
op z´n gezìcht?
Z´n mònd
glìmlàchte, maar zijn ógen
stonden verdrietig & naar
bìnnen gekéérd...
´n Zìchtbare
gòlf van vermóeidheid
tròk óver hèm héén toen de mensen
úit elkaar gingen? Hij liet zijn
schouders hangen!
Vréde brèngen
kòstte hèm méér móeite dàn ´n Romeinse
káák bréken! Díe kràcht van Yesj´ tóespraak
deed Mìr rìllen! Wàs het àngst
òf hóóp?
Àls het
hoop wàs, dan kon die
wèlééns àfstèrven voórdàt
hij áángewàkkerd
wàs
,,,