QQleQ
ÉÉRST KON MÌR
NIET ZÈGGEN WÀT HET WÀS?Híj ráápte íets òp wat nú òp ´n stòk léék!
Ròndòm de stòk was ´n dóde zwàrte àdder gekrònkeld
mèt ´n verbríjzelde kòp.
´Hèt wònder líet dìt àchter!´ zei hij.
´De mensen werden bedrógen èn dáárná máákten díe bedríegers dìt wézen dóód
zódàt hùn bedròg nooit meer zóu úitkómen!´
Wàt moest zíj híerúit léren?
¨ZÓ BÈN JÍJ TOCH NÍET,¨ zei Mìryàm.
´Tènzíj ìk de slàng bèn,´ zei Yèsj zònder òmháál
& hij kéék náár het dóde díer. Mìr vòlgde zijn blìk & víel òp haar kníeën.
De slang met ´n pùlpàchtige, totaal verbrijzelde schédel èn òpgedróógd blóed,
króóp làngs de stok òmhóóg naar de hànd van Yehosjoea.
´t Díer trìlde & de verbrijzelde kòp
kréég wéér z´n óórsprònkelijke vòrm?
De tòng schóót flìtsend uit de bèk! De slàng sìste
& Yesjoe líet de stòk vàllen, zodat de àdder dóór ´t gràs kòn wègkrúipen!
Mìryàm vóelde haar hàrt tekéérgáán.
¨DÉ VÍJAND,¨ fluisterde ze.
Wàs ´t ècht hèt wèrk vàn dé dúivel?
Yesjoea antwoordde niet,
maar zijn eigen lès hàd zìch àl dúidelijk tégen hèm gekéérd!
Íets vàn vóórbij de dóód réikte úit náár hèm?
De vòlgende dagen verlíepen àls ìn ´n wáás.
Yèsj zònderde zìch àf èn zwíerf dóór de héuvels.
Mìr zòrgde voor ´t kàmpvúúr èn zètte wáter & éten voor hèm néér.
Ze zag Yesj nooit íets er van némen, maar als ze ´s òchtends wàkker wèrd,
waren bòrd & krúik léég. Na enige tijd vertoonde hij zich wéér!
Hij schopte de stenen rond ´t kampvuur wèg & stampte
de vlàmmen úit.
Mèt ´n ènkel wóórd gaf Yesjoe áán
dàt ze vertròkken: ¨YEHOEDAH!¨
MÌRYÀM dàcht dàt ze,
vóór de problemen begònnen,
Judas al enkele malen gezíen hàd
áán de rànd vàn ´n gróep vòlgelingen
die Yesjoea vóórtdúrend òp stráát vòlgden?
Maar díe man dróeg àltijd ´n kàp èn híj zòrgde ervoor
dat hij nóóit ìn de búúrt van Mìr kwàm! Tóen ze echter éénmáál ròndvráág deden,
bléék die náám vàn Júdàs bekènd te zijn
op straat!
¨JUDAS
WÌL REKRUTEN
EN DÁÁRÒM IS HÍJ NÍET ZÓ VÓÓRZÌCHTIG
ÀLS DE ZELÓTEN!¨ suggereerde Yesjoe.
Hij twijfelde er niet áán
wíe de kanai léidde
& de plaatselijke móórdáánslagen
áánmóedigde?!