42319 176 Yèsj bleef de Yardeenrivier volgen, wat

QQleQ

TOVYAH
DE HOOP GAF
DAT ZE TOCH NAAR
YEROESJALAYIEM GINGEN, ÒF ÒP Z´N MINST
TERUG NAAR HÚIS,
NAAR GALILEA?

´Wìl jij
jouw moeder niet zien
òm àfscheid te nemen?´ vroeg hij. Zònder zich òm te draaien
zei Yesjoe kòrtàf:
¨MIJN MÓEDER WÉÉT
WÁÁR ÌK BÈN!¨

´t Èrgst
wàt èr kòn gaan gebeuren wàs dàt Yesjoea
òp wèg wàs naar de berùchte zijderoute die van de Níjl naar nog verder duistere óórden
in ´t oosten voerde?

Àls jòngen àl,
had Tovya allerlei fantastische Verhalen gehóórd over courtisanes in draag-kóetsen,
bedèkt met goud!

Prinsessen
die tot prostituee gemaakt werden tot groot vermáák van
de Romeinse keizers?

Hùn kamélen droegen zilveren belletjes & ´n úúr vóór áánkòmst kwam
de geur van rozen & àmber je
al tegemoet!

Kilometerslange
karavanen met specerijen
trokken er langs deze route & de regenboogkleurige zijde, naar men zei uitgespuwd
door rupsen, voelde áán àls ´t méést zàchte léér van lammeren, zó dùn gesneden
dat je de máán erdóór kòn zíen schijnen: die zijde-route dééd je
àlles vergéten!

Maar op de derde dag merkte Tobias dat ze op de weg naar Syrië reden......

Dàt was
één van de gevaarlijkste routes in héél Palestina vanwege
smokkelaars èn gemaskerde strúikróvers! Hij was er jaren
geleden al làngs getrokken toen hij al rondzwíerf om
Yehosjoea te kunnen vinden èn híj hàd àlle
dóódsàngsten dóórstáan! Yèsj was rustig
en vroeg nóóit naar nieuwtjes van
handelaren die ze tegen-
kwamen onderwèg!

Bij ´n splitsing gaf hij
met ´n korte knìk áán wèlke kànt
hij òpwìlde en nú was Damascus nog maar
twee dagen verwijderd?

Díe ávond móest Tobi ´t kwíjt:
¨U LÁÁT ÒNS VÒLK AL ÀCHTER Ú!¨
zei hij èn pookte òntmoedigd
met ´n stòk
ìn de às!

¨DÀT ÌS NÍET
HETZÈLFDE ÀLS ´G D´ ÀCHTERLATEN,¨
zei Yesjoe. Híj dàcht éven ná. ¨GELÓÓF JE DAT
ER EEN GOD IS VOOR DE JODEN
EN EEN ANDERE VOOR
DE RÈST?¨

TOV schudde
ontkennend zijn hoofd.
¨ÌK KÈN ÚW LÈSSEN:
ÈR ÌS SLÈCHTS ÉÉN GOD VOOR ÍEDERÉÉN!
MAAR HEBBEN DE NIET-JODEN HÈM NIET MEESTAL
VERWÒRPEN? ZÍJ HEBBEN ZICH IMMERS BUITEN
DE WÈT GESTÈLD!? DE JÓDEN NÍET ÈN HET IS
DÁÁRÒM DAT ZÍJ HÈT ÚITVERKOREN VÒLK
ZIJN?!¨

Yesjoea
antwoordde niet.
Ze hàdden híer àl zó váák
over gediscussiéérd!

Tobias
was terneergeslagen,
maar niet vanwege hùn theologische
discussies.

De volgende ochtend
nàm Yehosjoea zèlf de teugels uit zijn handen.
¨HET IS GOED ALS JE TE-RÙGGÁÁT. HÁÁL DE SPULLEN MAAR VÀN DE PÀKÉZEL,
ZODAT JE EEN RIJDIER HÈBT!¨ ´Àlléén? Dàt is níet véilig!´ protesteerde Tovyah.

Yèsj leek vàstberáden. ¨JE ZÙLT SNÈL DE KARAVANEN GAAN BLIJVEN
TEGENKOMEN DIE NAAR HET ZUIDEN TREKKEN: DÁÁR KUN JIJ
JE DAN BIJ AANSLUITEN!¨

De onbekende plaatsen voorbij
Damascus zouden was Tobias betreft nét zó góed
ìn de hèl kunnen lìggen, maar hij klòm kòppig
àchter òp de kàr en ging op de met stro
bedekte vloer zitten. Yesjoe zei in
eerste instantie nog niets?
´Ú HAD DIE TWEE
LAMMEREN NIET MOETEN LÒSLATEN!´
mopperde Tovy! ´Íets of íemand
zal ze òpéten?

Dàt hàdden wíj beter zèlf kùnnen zíjn!´ ´n Uurtje later
stopten ze bij ´n modderige bron zodat de ezel & de muilezel
ook drinken konden! Yesjoea zei:
¨IK KAN JE ZÍEL BESCHÈRMEN!
ÌK KÈN HÁÁR AL BÉTER DÀN JÍJZÈLF? MAAR JOUW LICHAAM KAN IK
NIET MEER BESCHERMEN. JÍJ HÓÓRT TEMÌDDEN VAN DE JÓDEN?
HOE ÈRG DE SITUATIE ÓÓK ÌS ÒNDER DE ROMEINSE
BEZÈTTING, JÙLLIE ESSENEN HÈBBEN ER
EEN SCHUILPLAATS
GEVÒNDEN!!!¨

Tovy làchte bìtter:
´Dùs ú àdviseert mij
òm m´n lìchaam te rèdden & m´n zíel te verlíezen?
Ìs dàt úw allerláátste Lès?´

Met dit antwoord gaf Tovyah áán
dàt híj wéigerde òm Yehosjoea te velaten.

Het was óók ´t láátste wàt híj zei vóórdàt de róvers tóeslóegen!

De zes struikrovers
waren waarschijnlijk arme Syriërs die aan de kànt vàn de Wèg
áán de kòst kwamen door daar reizigers te beroven:
ze hadden zich verscholen ìn het dìchte strúikgewàs bij de bròn
èn sprongen luid schrééuwend tevóórschijn terwijl ze erbij zwaaiden
met hùn lange gekartelde mèssen!

Tobias hàd slèchts
één kàns òm zíjn vége líjf te rèdden:
hij stond òp, schreeuwde èn
zwaaide met zijn handen!
¨STÒP! STÒP!¨

Híj reikte
naar zijn buidel
om ´t kleingeld te vinden dat èrìn zàt,
maar de bandieten interpreteerden zíjn gebáár verkéérd
en dachten dat hij nu naar zijn dòlk gréép! De jongste was een geoefend wèrper
en góóide z´n korte spéér, beslagen
met een ijzeren punt!

Tòv kéék verràst òp
toen de punt zijn kéél
dóórbóórde!

Hij gorgelde bóed,
viel op de grond en bleef
bewegingsloos liggen met zijn ógen
naar de hémel gerìcht!

De Syriërs
schreeuwden naar elkaar in hun plaatselijke dialect!

Één van die mannen
knielde bij Tobi néér & háálde de geldbuidel tevoorschijn
& leek lichtelijk teleurgesteld toen hij géén wápen vònd, maar de langste rover, blijkbaar
z´n oudere broer schòpte tegen het lijk als een téken
dat spíjt verspilde móeite wàs?

Hij drukte
zijn gezicht bijna tegen Yesjoe áán en schreeuwde
iets onverstaanbaars. Ze lachten hem úit
toen Yesjoea geen antwoord gaf,
maar naar bóven blééf kíjken?

Degene die Tovyah een schop gegeven had,
wilde de buidel van Yèsj ook wègtrèkken in de hóóp
dáár méér gèld ìn te vinden?!

Yesjoe keek hem áán en zei zàcht:
¨Néé!¨

De rover keek
vòl verbázing naar zijn àrm
die zichtbaar begòn te trìllen?

De àrm
was niet verlàmd, maar er was íets gebeurd
dat àlléén de róver mèrkte! Hij sprong met ´n
gedèmpte vloek àchterúit!

De andere rovers werden stìl.
Éven draaide de oudste zich naar hen òm
& schreeuwde wàt.

Ze práátten drùk mét elkáár
& wézen naar Yehosjoea terwijl ze met hun messen zwaaiden.
Het was duidelijk dat de andere rovers Yèsj wilden beróven
èn dóódmaken!

Ze waren stòmverbaasd
dat hun leider, die mééstàl het fèlst
vàn àllen wàs, hen níet hùn
gàng líet gáán!

Mor is achteràf
wel vaak verbaasd
geweest dat er nooit iets èrg ´gevaarlijks/FATÁÁLS´
is gebeurd met ´mijzèlf´ in de jaren
tussen woensdagmiddag
13 december ´44
(Drie, Ermelo, Putten, Harderwijk)
& nú: al die ozo
gewelddadige oorlogsomstandigheden
meer dan vijf jaar lang, de Koude Oorlog, Indonesië,
Nieuw-Guinea, Korea, Afrika, Vietnam, Amerika, Azië, Europa
met OVERAL bommen, ongelukken,
epidemieën, kampen,
gevangenissen
en misdadi-
gers
´overal´?

Alléén één keer
verdween er plotseling
´n klein vierkant reiskoffertje met ´bezit´
in de trein tussen Quetta & Lahore: foto´s,
boeken, kleren, kleinigheden.

Dat komt ervan
als je ligt te slapen in ´n overvolle Pakistaanse trein ´op de vloer´ -
moe, hongerig, dorstig als ´vreemdeling onder al die Pakistanen -
1001 verschillen ´in alle opzichten´:
lichaam, geest, kleding, taal, cultuur,
religie, gezelschap...

In tientallen jaren
pik je zo wèl van alles òp in al die landstreken,
volksstammen, verschillen & overéénkomsten via ontelbare dagen,
nachten, jaren, eeuwen & millennia! Óók dat
had ´verkeerd kunnen aflopen´.

Er rest me dus
niet veel anders meer dan ´herkauwen, herinneren,
dromen & blijven mijmeren over zo´n erg spannend
mensenleven tussen ´àl die ànderen´
van ´heinde en verre,
hèr en dèr,
dìchtbij & vèràf´!

Òntèlbare mensen,
dieren, dingen, concentratiekampen,
KNELPUNTEN, uniformen, tralies,
illusies, vrijheid &
´gebondenheid´?
09 sep 2022 - bewerkt op 12 sep 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende