DRAAIDEN ZICH
NÚ ÒM ÈN ÓÓK MÌRYÀM
KON ZICH NIET ÌNHOUDEN ÈN KÉÉK: ZIJ HERKENDE YEHOSJOEA NIET!
´Wíj brèngen hèt rècht ten úitvóer,´ legde ´n Óudste
de vreemdeling úit.
¨WÁÁRÒM?¨
´Wíj hebben háár áángetròffen tèrwíjl zij óverspel pléégde!
Háár zònde wàs nog wàrm òp háár líjf!´ De oude man kéék behóedzáám náár Yesjoea!
´t Zóu níet góed úitkómen àls híj ´n Roméins spiòn bleek te zijn?!
´De ràbbi heeft òns tóestemming gegeven!´
ríep íemand úit de Ménigte! Dát wàs níet zó,
maar hij hóópte dat die Vréémdeling zich zou bedènken...
¨MAAR DE RÀBBI ÌS HÍER NÍET,¨ zei Yesjoe.
Híj blééf náár de mànnen stáren & kéék Mìr níet áán.
¨HÓE KÒMT DÀT?¨
Toen niemand antwoordde, zei Yèsj:
¨MÌSSCHIEN ÒMDÀT DÓDEN ÓÓK EEN ZÒNDE ÌS?
ÌK BÈN TOCH ÒNDER JÓDEN?¨
´Gá wèg! Wíj stáán ìn òns rècht!´ riep íemand ànders...
¨LAAT ME DÀN EEN GRÓTERE STÉÉN VINDEN ALS JÍJ ÌN JÓUW RÈCHT STAAT!¨
Yehosjoea bùkte en rááṕte een Pùntige Stéén òp, twéémáál zo gróót àls zijn hànd.
¨LÁÁT ÍEDER VAN JÙLLIE DÍE ZÒNDER ZÒNDE ÌS, DE ÉÉRSTE STÉÉN WÈRPEN!
HÍJ ZÀL NÍETS TE VRÉZEN HÈBBEN VAN DÉ VÁDER?
ÀLLÉÉN ´G D´ STRÀFT DE SCHÙLDIGEN!¨
Hij híef de stéén ìn de hóógte.
¨WÍE?¨
De màssa mànnen kéék èlkáár zenuwàchtig áán!
Yesjoea liet de stéén vàllen. Híj klètterde òp de stápel die kláár lag vóór dé èxecútie.
¨ÌK WEET HET GÓED GEMÁÁKT,¨ zei Yesjoe.
Híj stàpte op Mìryàm àf, nàm háár bij de hànd èn híelp háár òpstáán.
¨DÉZE VROUW ZÀL NÍET MEER ZÒNDIGEN! ÀLS ÉÉN VAN JÙLLIE ÓÓK MAAR DE GERÌNGSTE BLÁÁM ÌN HÁÁR ZÀL ZÍEN VÀNÀF DE DÀG VÀN VÀNDÁÁG, ZÀL ÌK KÓMEN
ÈN ZÈLF DE STRÀFMÁÁTRÉGEL
ÚITVÓEREN!¨