BEHALVE DAT
HIJ TRANSPIREERDE VAN DE KOORTS!
TOEN HIJ ZIJN OGEN WEER OPENDE, VOELDE HIJ ZICH
ALSOF ALLE ENERGIE ÚIT HEM
WAS GEWÉKEN? ´Je hebt de róók
van de demon ìngeademd,´ zei ik rustig.
´Híj kòn jóu géén kwáád beròkkenen, maar wèl
zijn stànk àchterlaten!´
Ik legde ´n kompres
van kruiden en sneeuw op zijn vóórhoofd.
Yesjoe ging héél voorzìchtig
rèchtòp zitten.
¨HET LIJKT EROP
DAT DIE DEMON NIET VAN MÍJ HOUDT ZOALS
DEMONEN VAN JOU HOUDEN?¨
´Nòg niet.
Satan heeft méér te verliezen dan ´n kleine demon! Hij zal je ´n tijdje mijden.
Maar óóit zàl híj wéér óóg ìn óóg
met jou staan!´
Toen de koorts
helemaal verdwenen wàs,
kon Yesjoea maar moeilijk al echt besèffen dàt er wèrkelijk iets veranderd was? Hij voelde zich léég alsof ¨G d¨ hèm wéér verláten had en hij voortaan àlles wéér
zèlf moest gaan blijven
úitzoeken!
Ìk pakte m´n dagelijkse routine weer òp
en Yehosjoea probeerde méé te doen. Maar zijn hàrt làg er niet meer ìn? Hij was rusteloos!
Hij was er zéker van dàt er òpmerkelijke dìngen gebeurd waren in die kleine hùt!
Maar wááròm vervéélde hij zich èn wilde hij vertrèkken? Yèsj vroeg
of ìk ´t aan hèm úit kon leggen!
We zaten ìn de déurópening
en voelden de nú nòg zwakke warmte van de zòn?
De lènte was àl nabíj!
De úitgestrekte snééuwvelden
waren nog éven óógverblìndend wìt, maar de drùppels van de ijspegels aan de balken
kondigden ´n níeuwe
wàrmte áán!
´Òm G d te kènnen
moet je G d wòrden,´ legde ik hem uit.
´Mènsen wìllen dàt mééstàl nog niet zó héél èrg gráág hóren, want ´t stróókt níet
met hùn éigen fantasie over een sóórt van god die altijd vèr wèg bóven alle wòlken wóónt?
G d-zíjn betékent níet dat jíj het héélàl geschápen hebt! Dàt dééd G d: híj máákte tíjd úit ééuwigheid!
Híj creëerde de hemelen èn de áárde vànúit ´n zwéém vàn zíjn dènk-vermógen?
Als ik zèg dat jíj G d gewòrden bènt, bedóel ìk
dàt jíj wéét wáárúit je
bènt gemáákt!´
Ik glimlachte.
´Gelùkkig
kwàm ik èràchter vóór ik ´n oude verwéérde stòk was,
zóàls nú!´
Dìt was ´t láátste gesprek dàt wij óver dìt ònderwerp hàdden.
´n Paar dagen later pakte ik wat gedroogd vléés & gierst ìn ´n léren zàk.
´Híer!´
zei ik toen Yèsjoe de hùt bìnnenkwàm. Hij had zich buiten
in de sneeuw gewàssen.
Hij knìkte.
Verdere vóórbereidingen waren niet nodig! Yesjoea kòn gáán en stáán wáár hij wìlde,
maar ìk stelde voor dat we nog ´n laatste portie twijgenthee zouden delen? Ik wúifde met m´n hand
bóven de theepot. Déze keer níet òm de demonen
wèg te jagen.
´Zíe je die stóóm?´ vroeg ik.
´Het zíet er níet úit àls het wáter ìn de pòt nòch àls de snééuw
die ik ìn die pòt líet smèlten! Évenmìn àls ´n rivíer òf de régen òf de zéé?!
Schíjn bedriegt...
Stóóm, ijs & water
zíjn hètzèlfde!
Als je dàt wéét bèn je vríj
vàn ònwétendheid.´