¨IK VÓEL ME NOG STEEDS ALS MEZÈLF!
HÓE KÒMT DÀT?¨Ik haalde m´n schouders òp:
´Wíe hééft jóu óóit belóófd dàt ´t spànnend ìs
òm ¨G d¨ te zijn?´
Yesjoe glimlachte: ¨NÚ ÉVEN SERIEUS!¨
´Wíe zègt je
dat G d serieus ìs? Híj heeft ´n héél Héélàl te bestieren!
Misschien moet híj wel glìmlàchen òm òns?´
Maar ik wìst dat hij
hùnkerde naar een antwoord.
Ik zei: ´Èlk stùkje kènnis ìs bepèrkt!
´n Féit, hóe wáár óók, máákt nauwelijks ´n déuk ìn ´t gróte gebíed van ònwétendheid.
Jíj kwàm bíj míj òm dé gehéle wáárheid te léren kènnen? Dàt dóe je nú,
maar jouw kènnis ìs nog jòng! Láát háár ríjpen! Wàt er ook gebeurt,
àlles ìs een wònder òf níets is een wònder!´
En òp dàt moment
verschéén de Tèmpeljòngen! Híj vertelde dat de jongste sneeuwstorm het hàlve dòrp al had ondergesneeuwd! Hij hàd níet éérder
kùnnen kómen.
´De priester en ik
hebben óók voor ú gebéden,´ legde hij úit. Híj was dankbaar dàt ìk nòg lééfde.
Zèlfs voor dìt bàrre óórd wàs de kóu
hévig gewéést!
´Wááròm bìdden?´ làchte ik.
´Wàs je bàng voor mijn zíel? Ik hèb je toch al vertèld dàt ik er geen hèb méégenomen.
Mijn zíel was té zwáár èn ìk had rúimte nódig
ìn m´n knàpzàk!´
De jongen vond het niet leuk als hij werd geplaagd.
¨IK HÓÓPTE
DAT JULLIE NAAR DE HEMEL WAREN GEGAAN ALS JULLIE NU AL WAREN GESTORVEN! EN ÀLS JULLIE NOG LEEFDEN, DAN KONDEN ´N PAAR EXTRA GEBEDEN OOK NU ZÓ GÉÉN KWÁÁD,
ZEI DE PRIESTER!¨
Ik bedànkte hem
& drukte ´n muntje in zijn hand voor de kosten van de wierook. Toen vroeg ik de jongen òm de Vréémdeling te begeleiden naar het Dòrp èn hèm dan ook vervolgens zóvèr de Vallei ìn te brengen
tòtdàt er geen sneeuw meer làg èn het Pàd
duidelijk werd...
Yesjoea vertròk
zònder vèrdere òmháál. De Tempeljongen was dagen bìnnen gewéést èn rènde dááròm
nú al vóórúit òp Het Pàd, nog niet veel meer dàn ´n Spóór ìn de snééuw? Yehosjoea nam geen afscheid & kéék óók àl níet meer òm náár míjn Hùt! Híj wìst dat ik niet
in de deuropening zou
staan kíjken
......