42491/82Tachtig Jaar Herinneringen: Dromen & Daden

QQleQ

´ALLES RENDE
DOOR ELKAAR HÉÉN,
DE KINDEREN WILDEN IETS
REDDEN VAN HUN SPEELGOED, EN
MEVROUW HOOGKARSPEL LIEP MAAR
TE GÌLLEN DOOR HUIS! Ìk had het minste
aan mijn hoofd, daaròm vertel ik U dit; het feit, dat ik mijn kalmte bewaarde,
was geen verdienste, maar meer dank zij de iets gelukkiger omstandigheden, waarin ik verkeerde?
Ik was dáár kómen lógéren met àlléén maar mijn lijfgoed èn wàs al zó lòs geráákt vàn àlle ròmmel van zilver, meubels enzo & mijn man had ik al zó làng niet meer gezien, dat de rèst me niet véél meer kon schélen! Maar de ànderen liepen maar te sjouwen met èrfenissen, hun kussenslopen & zilvergerei:
het was allemaal àl zó óud èn hèt móest dùs méé!?´
DOMINEE DE JAGER HAD DAARENTEGEN NAUWELIJKS ÍETS MÉÉGENOMEN?!
´Vóór íeder een schoon stel òndergoed,
´n paar schoenen & ´n regenjas!´
Zijn vrouw en hij hadden besloten met hun zoontje
naar ´t hoofd van de school in Tèlgt te gaan, zonder eraan te denken,
dat zij óók kènnissen dìchter in de buurt hadden?
´Toen wij dáár kwámen, wàs ´t àl bezèt, er wáren àl àllerlei menschen in huis, Jóden óók!
Zíj hadden Duitschers èn Jódenkinderen tegelijk ònder één dàk!
Maar tòch kònden wíj er óók nòg wèl bíj?´
Féit blééf dat de meeste mensen
bij de evacuaties áán zìchzèlf dàchten,
had zuster Heystek ervaren!
¨DIE UITTOCHT VÀN ÀL DIE VROUWEN
OP MAANDAG WÀS OOK VERSCHRÌKKELIJK, ÀL DIE WAGENTJES!
HIER EN DAAR ZAG JE NOG EEN VARKEN OF WAT KIPPEN, HET WAS VERDER
HELEMAAL ÚITGESTORVEN? - MENSEN NAMEN SOMS VAN ÀLLES MÉÉ, MEUBELS
EN GEITEN EN ZÓÓ! IK WAS DÁÁR EIGENLIJK WÓEDEND ÓVER, WANT VOOR
DE ZÍEKEN HADDEN WIJ AL GEEN KARRETJES MEER!¨
Èn keihàrd kwam en in deze omstandigheden óók áán
dat NSB´ers nog helemaal géén slachtoffers van de razzia waren èn níet úit hùn húizen hoefden!
De vrouw van slager Timmer, die sinds Dolle Dinsdag groepsleider van de NSB
in Putten was, stond daarom in àlle rùst met Duitsers te praten, zo zag iemand:
´Over zùlke dingen wònd je je òp, dáár was je wóest òm!´
De politie trachtte ondertussen
de mensen zoveel mogelijk gerust te stellen?
Tegen enkele van hen die bij hotel De Spreng arriveerden,
aan het ´t einde van de Harderwijkerstraat bij de rijksweg,
had politieman Lammers gezegd: ¨ÀCH,
RÍJD NÒG MAAR EEN KLEIN EINDJE,
GA VÀN DE WÈG ÀF HET BÒS EEN KLEIN EINDJE ÌN,
DAT ZE JE NÍET ZÍEN! WÀCHT DÁÁR MAAR;
JE KUNT GERUST WEER GAUW TERUG,
ER GEBEURT NÍETS?
ZÙL JE ZÍEN!
Zó begon óók
Mòrs bestaan ´n half jaar later
als ´hàlfwéés´ via Salem, de Groeneweg
& de Telgterweg nadat mijn vader ´per ongeluk´
door de Duitsers doodgeschoten was
op ¨Moederdag¨ ´45?
Al die ´voorgaande´ decennia
& ´eeuwen´ lijken als de dag van gister!
De mensen en hun huizen,
kleren, meubels, tafels, stoelen, kasten, tradities,
gewoonten, eigenaardigheden & ´verleden tijd´...
Één gróót ´groepsmengsel´
van gevoelens, herinneringen, verhalen,
foto´s, gezichten &
uitdrukkingen...!

blozen
24 okt 2022 - bewerkt op 26 okt 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende