42876/52 Met veel oog voor Perzische gevoeligheden
QQQ
SPRAK JEDANJA GLOEDVOL OVER DE OUDERDOM VAN DE TEMPEL, GEBOUWD IN DE DAGEN VAN DE EGYPTISCHE KONINGEN EN GEËERBIEDIGD DOOR KONING 👑 CAMBYSES TOEN HIJ HET LAND VEROVERDE!
Hij herinnerde
de Perzische gouverneur eraan dat hij al ‘n brief naar Yeroesjalayiem had gestuurd, gericht aan heer Bagavahaya, aan de hogepriester Jochanan en aan de ‘edelen van Juda’ in de stad, maar dat ze zich niet verwaardigd hadden
te antwoorden?!
{Zou ‘t kunnen zijn
dat die Jeruzalemmers, die steeds meer hun nadruk legden op Hùn Monopolie wat betreft de Tempeldiensten, niet gehéél òntevreden waren over die verwoesting van het ongeautoriseerde, onorthodoxe gebouw op Elephantine?}
Ook hadden
de ÓUDSTEN van Elefantine geen enkele reactie gekregen op ‘n brief die gestuurd was aan de zonen van Sanballat,
de gouverneur
van Samaria.
De gebeden
waren niet geheel onbeantwoord
gebléven.
De schuldigen,
van ‘Vidranga de hond’ tot de laagste in rang, waren inderdaad gestraft:
Vidranga’s buit was hem afgenomen,
‘en al degenen die de tempel kwaad hadden gedaan ✅ waren gedood & wij aanschouwden
hen...’
Maar nu
was dé énige èchte genoegdoening niet wraak, maar herstel van de tempel van YHWH dé
G D!
Als DÀT
werd toegestaan, dan zouden ‘in uw naam het meeloffer, de wierook en de brandòffers op het altaar van YaHWeH de God worden gebracht en zullen we ten allen tijde voor u bidden;
wij, onze vrouwen èn
onze kinderen!’
Uiteindelijk kwam er ‘n reactie!
Er werd
toestemming gegeven,
min of meer.
De tempel
mocht worden herbouwd ‘zoals hij voorheen was èn op dezelfde
plek’!
De toestemming
werd nadrukkelijk gegeven op voorwaarde dat offerandes voortaan nog maar uitsluitend uit graan of wierook zouden bestaan en dat er geen dierenòffers meer werden gebracht!
Iemand
Ìn Yeroesjalayiem had de gouverneur benaderd, of misschien wìlden de Joden op Elefantine de Jeruzalemmers met hun zaak verzoenen.
In elk geval
aanvaardden ze het principe dat brandòffers alleen gebracht mochten worden binnen de heilige múren van de Tempel vàn Yeroesjalayiem!
Zij aanvaardden
Hùn Òndergeschikte Status, misschien opgelucht omdat ze een tempel mòchten bouwen die eigenlijk nog steeds een overtreding was van het monopolie vàn Yeroesjalayiem, en ‘n laatste brief van Den Raad’ ~ Maoezja, Sjamaia,
twee Osea’s & JEDANJA zèlf ~ beloofde
plechtig dat er geen òffers meer
van ‘schaap & geit’ zouden
worden gebracht.
Voor de
zekerheid boden ze
een douceurtje van zilver &
scheepsladingen gerst
aan
...........
Hij herinnerde
de Perzische gouverneur eraan dat hij al ‘n brief naar Yeroesjalayiem had gestuurd, gericht aan heer Bagavahaya, aan de hogepriester Jochanan en aan de ‘edelen van Juda’ in de stad, maar dat ze zich niet verwaardigd hadden
te antwoorden?!
{Zou ‘t kunnen zijn
dat die Jeruzalemmers, die steeds meer hun nadruk legden op Hùn Monopolie wat betreft de Tempeldiensten, niet gehéél òntevreden waren over die verwoesting van het ongeautoriseerde, onorthodoxe gebouw op Elephantine?}
Ook hadden
de ÓUDSTEN van Elefantine geen enkele reactie gekregen op ‘n brief die gestuurd was aan de zonen van Sanballat,
de gouverneur
van Samaria.
De gebeden
waren niet geheel onbeantwoord
gebléven.
De schuldigen,
van ‘Vidranga de hond’ tot de laagste in rang, waren inderdaad gestraft:
Vidranga’s buit was hem afgenomen,
‘en al degenen die de tempel kwaad hadden gedaan ✅ waren gedood & wij aanschouwden
hen...’
Maar nu
was dé énige èchte genoegdoening niet wraak, maar herstel van de tempel van YHWH dé
G D!
Als DÀT
werd toegestaan, dan zouden ‘in uw naam het meeloffer, de wierook en de brandòffers op het altaar van YaHWeH de God worden gebracht en zullen we ten allen tijde voor u bidden;
wij, onze vrouwen èn
onze kinderen!’
Uiteindelijk kwam er ‘n reactie!
Er werd
toestemming gegeven,
min of meer.
De tempel
mocht worden herbouwd ‘zoals hij voorheen was èn op dezelfde
plek’!
De toestemming
werd nadrukkelijk gegeven op voorwaarde dat offerandes voortaan nog maar uitsluitend uit graan of wierook zouden bestaan en dat er geen dierenòffers meer werden gebracht!
Iemand
Ìn Yeroesjalayiem had de gouverneur benaderd, of misschien wìlden de Joden op Elefantine de Jeruzalemmers met hun zaak verzoenen.
In elk geval
aanvaardden ze het principe dat brandòffers alleen gebracht mochten worden binnen de heilige múren van de Tempel vàn Yeroesjalayiem!
Zij aanvaardden
Hùn Òndergeschikte Status, misschien opgelucht omdat ze een tempel mòchten bouwen die eigenlijk nog steeds een overtreding was van het monopolie vàn Yeroesjalayiem, en ‘n laatste brief van Den Raad’ ~ Maoezja, Sjamaia,
twee Osea’s & JEDANJA zèlf ~ beloofde
plechtig dat er geen òffers meer
van ‘schaap & geit’ zouden
worden gebracht.
Voor de
zekerheid boden ze
een douceurtje van zilver &
scheepsladingen gerst
aan
...........
26 dec 2022 - bewerkt op 27 dec 2022
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 jul 2024 47818 IN de GRIEKSE oerversie staat ook letterlijk
- O 24 jul 2024 47813240 Lucky Luke vertelt over ‘n rijke man die
- O 23 jul 2024 47808239 Goed Lezen is soms best ‘n beetje lastig
- O 22 jul 2024 47807Kortom: De Rijke Man & de arme Lazarus op Pad
- O 22 jul 2024 47806Verlunsing verdrezing veragting verkokking en
- O 22 jul 2024 47805238 ‘ t Is aan de Toehoorders in ‘t Verhaal
- O 22 jul 2024 47804237 De oudste zoon was op het land maar toen
- O 21 jul 2024 47803Hij legt de vinger op de zere plek door hypo~
- O 21 jul 2024 47802236 Tot dit punt gingen de eerste twee gelij-
- O 21 jul 2024 47801 Het móóie v/h Verhaal is dat de Schrijver zó
- O 20 jul 2024 47800 Na dit verhaal over de 100 schapen vertelt
- O 20 jul 2024 47799235 ‘t Eerste Verhaal gaat over een Verloren
- O 20 jul 2024 47798234 Waarop YESJ zegt: ‘Zij die al gezond zijn
- O 19 jul 2024 47797233 Slàchtoffers, dáders, schurken & allerlei
- O 19 jul 2024 47796232 De Verloren Zoon Lucky Luke 15