43062 ’80 Het is niet zo dat de lànge jaren waarin

QQQ


DE HEBREEUWSE
BIJBEL TOT STAND KWAM
BUITEN DE CELLEN VAN DE SCHRIJVERS
DIE HEM BIJ ELKAAR SCHREVEN
IN STILTE GEHULD
WAREN!
Ook al meer dan
een eeuw bevrijdt de archeologie inmiddels
het verrassende gebabbel van Hebreeuwse stemmen 🗳 dat
náást de sonore klanken van de Bijbelse dictie
moet hebben geklonken,
úit de vergetelheid?
Wàt er
gezegd wordt,
is al net zo onvermijdelijk
toch reeds totaal gefragmenteerd
als de potscherven waarop
het is geschreven?!
Soms gaat het
om niet veel meer
dan het equivalent van een Hebreeuwse tweet
en wordt vermeld dat deze wíjn- of oliekruik Hét Éigendom is van díe
en die, of (vaak) is het ‘n LMLK-zegelafdruk
die aangeeft dat iets het
eigendom is van dé
MELECH/dé
Kóning!?
Maar soms
(& wij simpele historici
danken deze magische openbaring
aan de vasthoudendheid van deskundigen
op het gebied van inscripties) veranderen de tweets
in heuse Oude teksten: verhalen over grieven & grollen, zorgen
van gisteren, vandaag en/of morgen, profetieën
& opschepperij!
De enorme
💩 kakofonie van Al
die diverse 🗳 stemmen,
de chaos van hun samenklank,
laat ‘net als myDi’ zien dat er léven is geweest
in Judea & Samaria ~ het gebied van het oude verenigde
koninkrijk, dat afweek van, en zeker niet
werd gedomineerd door, ‘t centrale
Verháál v/d
Bijbel!
Dat was
‘t verschil
tussen 📜 perkament &
potscherf: de dierenhuid, opgerekt, geprepareerd
& zorgvuldig ‘tijdloos’ beschreven, bedoeld voor ceremoniële herdenking & openbare voordracht,
& al ‘t andere, met inkt opgeschreven op ‘t eerste het
beste scherfje gebróken aardewerk
dat men maar
kon vinden?
Dat was
doodeenvóudig,
stevig doeltreffend
materiaal voor al wie ‘t ook maar
wilde gebruiken! Je kunt je voorstellen
hoe die schèrven ergens i/d hoek van een
binnenplaats op een hoop 💩 liggen:
‘t simpele feit van
al die zo dicht opeen
geschreven teksten, met letters van
ongeveer ‘n millimeter hoog,
samengeperst op ‘t gele
beschikbare oppervlak
v/d scherf, de hànd
die over het vaak gekromde oppervlak krult,
het feit dat ze zo overduidelijk ruim voorhanden waren,
is op zich al ‘n bewijs van het verlàngen
naar gebabbel, gekeuvel: hèt kenmerkende
onbedwingbare rumoer
van de Hebreeuwse
& Joodse cultuur!

Soms zijn de schrijfsels
zo knap 🧠 op een scherf gepropt
dat ‘t de indruk wekt van Joden (we kennen het
allemaal wel) die snel vaak dwars door elkaar héén práten
& de ander geen kans gunnen om
óók wat te
zeggen
...

gaap!
04 feb 2023 - bewerkt op 08 feb 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende