44048118 Niets van dit alles is echter genoeg voor

QQQ


DE MÈNSEN
DIE ONMIDDELLIJK KLAARSTONDEN
OM DE OPGRAVING NIET ALLEEN EEN VOORPOST TE NOEMEN
VAN DE STAD VAN DAWIEDEWIEDEWIED, MAAR OOK EEN PLEK WAAR MEN
BEKÈND WAS MET DE BIJBEL DIE VOOR DE ACHTSTE EEUW BC
MOET ZIJN GESCHREVEN?!

Een historicus
van de universiteit van Haifa, Gersjon Galil, suggereerde een interpretatie van de potscherf ~ “DOE RÈCHT AAN DE WEDUWE EN DE WEES [...] HERSTEL DE ARME DOOR TUSSENKOMST VAN DE KONING; bescherm de arme en de vreemdeling” ~ waardoor hij griezelig veel als ‘n voorproefje klinkt van ethische voorschriften die in Exodus, Yesjayahoe &
de Psalmen vóórkomen...

Het kostte Galil ook geen moeite
woorden te vinden als ‘ASAH’ {‘het is volbracht’}, die uniek waren voor het Hebreeuws!
Mensen die met kracht tegenwerpen dat Galils interpretatie TÉ VÉÉL op verbeelding berust,
zien dat soort woorden niet, en de woorden die ze wel zien, schijnen ook voor te komen in niet~Hebreeuwse teksten elders. Haggai Misgav, de epigrafisch deskundige aan wie
Garfinkel had gevraagd de inscriptie te bestuderen, identificeert veel minder
ontcijferbare wóórden, hoewel één ervan inderdaad ‘t Hebreeuwse woord
voor ‘Rècht Doen’ schijnt te zijn. Maar versies van ‘t bericht kunnen ook
worden gelezen als cryptische aanwijzingen voor wraak of zelfs
als námen van mensen.

Het is echter duidelijk
dat het geschrift uit Qeiyafa uit iets meer bestaat dan alleen maar ‘n willekeurige verzameling van losse woorden; dat ze een doorlopende tekst vormen, waarschijnlijk een soort van bericht van iemand aan nog iemand anders?! Niet genoeg?

Genoeg in elk geval
om van Saâraïm een plaats te maken die, net als Arad later,
een strategische voorpost 🧺 was, een plaats om naar te ✍🏽 schrijven met een komen en gaan van bewoners ~ soldáten, hun vrouwen en kinderen, schrijvers, boeren en handelaren; ‘n klein stadje naar de maatstaven van de IJzertijd. En het zijn de resten van die wereld 🗺, van de dagelijkse routine, die ‘t meest tot onze verbeelding spreken als we in de zoete lentlucht van de Sjefala staan:
deze rechtopstaande stenen 💎 in een ruimte waar ze volgens Garfunkel
fungeerden als palen van ‘n stal, waarschijnlijk om trekdieren
aan vast te leggen.

Verderop op de opgraving
hurken we bij keukengerei uit de IJzertijd : een slijpsteen; een andere 💎 steen met punten die gebruikt zou kunnen worden om ermee
te raspen.

Op één v/d opgafvingsplekken
werd náást allerlei helderrood huishoudelijk aardewerk - van kannen en amforen -
een heel mooie bakplaat gevonden. Ik voel me ineens thuis 🏡 in deze keuken, en maak het eten klaar, en reik naar de olie. Leven is zwerven, symbolen verbeelden, ons inleven en ook telkens weer thuis willen voelen, bedoelingen ontdekken en 1001 wegen willen blijven gaan in de tijd: waar
en wanneer dan ook, tijd- en ruimtereizigers binnenin
en rondom ons keer
op keer.
24 feb 2023 - bewerkt op 28 feb 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende