44227/219 Àndere munten hebben op de voorkant een

QQQ

TAMAR
, DADELPALM,
ALS ‘N ECHO van de 🕎 menorah,
één van de vaakst voorkomende symbolen
in de Joodse beeldcultuur!
‘t Is ‘n cliché dat de dadelpalm
‘n symbool was van de universele vruchtbaarheid
die G d áán
Zíjn Vòlk des Verbonds had beloofd?
De dadelpalm heeft nog een associatie:
hij stond bij de AeGYPTenaren en alle daaropvolgende culturen bekend als de boom des levens die nooit stierf maar zichzelf eindeloos vernieuwde:
nieuwe bladeren komen in de plaats van de verwelkte bruine, die los langs de stam hangen
voordat ze afvallen?
Dat is overal te zien,
vooral in Israël & Egypte 🇪🇬!
In dat opzicht
was de dadelpalm in elk geval onsterfelijk en werd hij een beeld van verlòssing en wederopstanding!
Dat is nog een reden
waarom de vrome pseudo~messias, SJIM’ON, geleid door de priesters met wie hij zich zoals we weten omringde, dit gekozen kan hebben!
Maar een stel
messiaanse gelovigen die zich erg druk maakten om wederopstanding deed dat ook, en daarom heeft het beeld van het christelijke kruis ✝️ als het voor ‘t eerst verschijnt de vorm van ‘n dadelpalm?
De menora zij
aan zij 🕎 met het christelijke kruis ✝️!
In november 1933 🧺 was dit geen beste tijd voor Joden,
zeker niet in Berlijn.
Ook geen bijzonder vrolijke tijd
voor Amerikanen trouwens: een kwart van de beroepsbevolking zàt zonder werk, en in perspectiefloze steden als Chicago nòg méér?!
Zou de nieuwe president
de messias worden v/d Amerikaanse
economie?
Dé hóóp
van miljoenen mensen, of is die dan al reddeloos verloren!
Die Mistroostigheid
sijpelde zelfs zó ook reeds door tot oorden als Yale, waar het leven z’n ozo dóódgewone gangetje van aléér voor de beurskrach verdergìng en die bekakt pratende jongens met Romeinse cijfers achter hun naam al brallend nu nog steeds brallend cocktails🍹achteroversloegen!
Híer deed
Carl Hopkins níet aan méé!
Temidden
van alle naargeestigheid zòcht hij liever soelaas bij 🐝 de archeologie:
hij nam de foto’s van zijn opgraving i/d Syrische 🐪 🌵 🏜 woestijn er nog eens bij & bedàcht:
stèl dat er iets verbazingwekkends opduiken zou, net zo spectaculair als Carters Toetanchamon indertijd, dàn hadden de doemdenkers weer eens iets uit andere tijden & vèrre streken, vèr wèg van het sombere heden, om bij weg te dromen:
wie kon dáár nou íets
op tegen hebben?
Zijn geloof
in ‘t panacee v/d archeologie was aandoenlijk naïef, maar Hopkins was ‘n ware optimist!
Hij was inmiddels
hoofd van de opgravingen in Doera-Europeos, ‘n oude versterkte grensstad aan de bovenloop van de Eufraatrivier die eeuwenlang verbòrgen was gebleven onder
hoge zandafzettingen.
Toen het zand eind jaren twintig van de vorige eeuw werd weggeveegd, kwam er ‘n indrukwekkende stad onder vandaan, boordevol ommuurde straten & tempels!
DOERA
‘het Pompeï v/d woestijn’ was ‘n overdrijving in de hoop op publieke erkenning, maar het stond wel buiten kijf dat die stad een totaal onverwachte parel was?
Het leven
van die grenssoldaten alleen al!
“EUROPEOS”, zoals de vesting bekendstond, was rond 303 BCE door Seleucidische Grieken als verdediging tegen wrede bedreigingen vanuit Iran 🇮🇷 opgericht en lag pàl òp de handelsroute tussen Babylon & Palestina, tòt de stad 🌃 eind tweede eeuw in handen viel v/d Perzische Parthen!
Deze laatste golf
Perzische imperialisten liet doorgaans alle godsdiensten weer opbloeien, zodat er naast hun eigen tempels en de bestaande hellenistische ook heiligdommen voor
lokale Syrische goden
verrézen!
Onder de Parthen stond Rome, dé níeuwe grootmacht in deze streek, i/d loop der eeuwen geregeld voor de poorten van Doera, maar pas in 165 AC haalde Lucius Verus, medekeizer van Marcus Aurelius,
ze helemaal néér!
De Romeinen
lieten de stad op hun beurt ‘n kleine eeuw bezet, voordat Doera tenslotte in 256 AD definitief viel onder het immense léger v/d nieuwe sassanidische Perzische koning,
Sjapoer I.
Waarna
DOERA-EUROPEOS, behalve door een enkele christelijke kluizenaar die op de nu nogmaar nauwelijks boven het zand uitstekende ruïnes afkwam, of door langs de rivier voortsjokkende muilezels of karavanen, verder onbewoond
& onontdekt bleef?
Als de sassanieden er weer een Perzische stad van hadden gemaakt, zouden ze Doera wellicht al onherkenbaar hebben veranderd, in de huidige omstandigheden bleef die stad intact onder
een deken van zand...
De stad
was tijdens de laatste belegeringen levend begraven onder de militaire werken.
Ze was van Perzische
in Romeinse handen overgegaan & weer terug, waarbij zowel de verdedigers als de aanvallers Dáár overal enorme opgehoogde aarden wallen opgetrokken hadden, vanuit de woestijn tot voor de westelijke muren & van binnenuit, dwars over door gevluchte bewoners verláten 🏘...
Zandstormen
completeerden de lijkwade, zodat Doera-Europeos als ‘n enorme berg zand tussen de Eufraat & de Syrische
hemel lag?!
Wordt vervolgd:
nu even tijd voor
iets anders!?
Geschiedenis lijkt vaak wel
al op zo’n ‘verlóren stad’ onder de stof van protserige potentaten, de permanente paljassen, pochende schoenpoetsers, parmantige paardenfokkers, pruilende perenplukkers
& pissende prutsers...?

Tot straks
of later!
06 apr 2023 - bewerkt op 12 apr 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende