44347/149 In Ommen was er niet alleen gewenning
QQleQ
MAAR ZELFS
HET GEVOEL DAT
DE GEVANGENEN HÙN LÒT
VERDÍEND HADDEN, OOK WEL
'Blaming The Victim'
genoemd.
Het is de ònmenselijke
neiging om te denken dat slachtoffers
hun 'slachtofferschap'
aan zichzelf te danken hadden en dat daardoor
hun positie
gerechtvaardigd is!?
Ook dit is 'n psychologisch
zelfbeschermingsmechanisme, waardoor mensen
in extreme omstandigheden
toch hun normale leven kunnen
blijven voortzetten...
Ik vraag me af hoe
de inwoners van Ommen
tegenover Kamp ERIKA stonden!
Ik weet dat de boeren de gevangenen op
hun land lieten werken!
Maar hoe zat
dat bijvoorbeeld met de middenstand?
Wat wist men van wat er zich ìn het Kàmp
afspeelde?
Kampen stonden 'in nauw contact
met hun directe omgeving en omwonenden
raakten er direct of indirect bij betrokken,' schrijft Van Dijk over Vught!
In Ommen was dit
niet veel anders, zo blijkt als ik
met de 98 jaar oude
Aart Wagenaar spreek!
Ik zoek hem op
in zijn appartement in Zutphen.
Aart was al bijna 20 toen de oorlog uitbrak,
en hun woonde met zijn familie niet ver van 't Kamp Erika,
waar hij werkte in de wasserij van zijn ouders!
Zijn familie verdiende dus
aan het kamp!
'Toen Kamp Erika
werd gevestigd in Ommen
werd ons gevraagd of wij de was
wilden doen voor het Kamp,'
vertelt Aart vanuit zijn luie stoel!
In zijn woonkamer hangt 'n dikke rooklucht & vóór hem op
de salontafel bevinden zich een asbak & 'n pakje sigaretten:
hij rookt vrijwel onophoudelijk!
Aart vertelt dat z'n vader
in eerste instantie weigerde om de was te doen voor het kamp.
'Hij wilde niet voor de Duitsers werken.' Toen kwam één v/d bewakers
'met 'n pistool op de proppen'
& kon z'n vader niet langer weigeren,
zo verklaart Aart
hun medewerking.
Zijn vader probeerde er toen maar
't beste van te maken. 'Hij wist te bedingen dat 't personeel
van de wasserij, onder wie ook 'n paar jongens die de tewerkstelling
in Duitsland ontliepen,
met rust werd gelaten als er weer eens
'n razzia gehouden werd
door bewakers van Kamp Erika.'
't Doet Mor natuurlijk weer denken
aan die vijf oorlogsjaren en wat er allemaal
op volgde via Veldwijk, 's-Heerenloo, Emaus,
Sonnevanck en Sonneheerdt,
de Hoogstraat @Leersum, Nieuwe Keizersgracht/Prinsengracht
& omgeving, Kamp Vledder,
Assen/TT, Antwerpen, Voghera, Brindisi, Patras,
Velo Korinthias, Piraeus, Cyprus, Elat,
Be'ersjeva, Al Quds, Petra, Aqaba, Ma'an. ELJi, SELA:
zo'n pakweg tien/twintig
landen vol verschillen en overeenkomsten.
Stof te over om
erover te blijven dromen,
denken, voelen, doen, laten, 'Deepground',
Dusty, Doeland, jaren '60/'70/'80/'90:
2000/4000/6000/8000
& in ALL THOSE Other
Spaces, Cases, PEOPLE,
vriendschap &
liefde
......
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende