44395163 Nelleke Noordervliet schreef in ‘n column
QQQ
VOOR HET
RADIOPROGRAMMA OVT DAT
HOE OUDER ZE WORDT, HOE DES TE MEER
DE GEBEURTENISSEN VAN VÓÓR DE OORLOG HAAR RAKEN,
ÀLSÒF ZÍJ ZE NÚ PAS ÈCHT
KÀN ÌNVÓELEN!
Ze vraagt zich àf hóe DÀT kòmt.
Misschien omdat ze met het ouder worden minder wéérbaar is,
òppert ze?
Hoewel ik een stuk jonger ben,
herken ik haar gevoel!
Wellicht, dènkt NN, heeft het er ook mee te maken
DÀT het ondertussen zó làng geleden is,
dat we nu in een tijd leven waarin er al bijna geen mensen meer zijn
die de oorlog hèbben méégemáákt, waardoor er ook
niks ‘normaals’ meer áán ìs?
Er zijn in die zin van toenmaals
geen verhalen meer die ‘rondzingen’, verhalen
Díe Íederéén nu zó langzamerhand wel kent
maar waar tegelijkertijd NÍEMAND ècht over Wìl práten!
En er zit denk ik al niet meer de emotie bij van de soms verstoorde relatie
die wij hebben met de mensen die het zelf
meegemaakt hebben!
Nu die generatie er bijna niet meer is,
komen de verhalen in al hun naaktheid binnen?
Ik zie ‘t {HdB} bij mijn vader!
Nu zijn vader dood is, ontstaat er voor hem
pas ruimte 🪐 òm Zó zich àf te vragen
wàt Er nu èigenlijk
gebeurd îs?!
En ook bij mijzelf
is de drang om meer te weten gegroeid
sinds mijn opa is overleden...
Want het dringt nú zó pàs ècht tot mij dóór
wàt hij HÉÉFT méégemaakt...
Alsòf ‘t feit dat hij nog leefde,
met al zijn onhebbelijkheden,
Dàt beséf in de weg zat!?
Één verhaal springt eruit:
ene Martin belt me en vertelt
dat zíjn vader ook in Kamp ERIKA zàt.[/]
“ALS KIND HÍELD HIJ ALTIJD ZIJN RUG
VOOR ONS VERBÒRGEN!
WÍJ MÒCHTEN HÈM NÓÓIT MET
ONTBLOOT BOVENLIJF ZIEN,”
zo vertelt hij.
“OP EEN DAG ZAG IK HEM
NAAKT IN DE BADKAMER!
ZIJN RUG ZAT VOL LITTEKENS,
HET WAREN LANGE STRIEMEN,
ALS VAN EEN ZWEEP!”
Zijn vaders kampverleden
bléék nog extra Pijnlijk toen Martin trouwde.
Zijn eerste vrouw, zo vertelt hij, was 🧺’n volle nicht van De Jong,
één van die beruchte kampbewakers!
“DUS JOUW VADER ZAT IN KAMP ERIKA GEVANGEN
EN DE OOM VAN JE VROUW WÀS ÉÉN
VÀN DÍE KAMPBEULEN?”
vraag ik ongelovig.
‘T IS PRECIES ‘T SCENARIO
dat ik in m’n hoofd had
toen ik even dàcht
dat de vader van mijn tante
kampbewaker was geweest.
EN ZO WAS ECHTER
VOOR DEZE MAN
DE REALITEIT!
Hij was 🧺 er aardig nuchter onder.
“JA, OP VERJAARDAGEN ZATEN WE ALLEMAAL
INDERDÁÁD BIJ ELKAAR
IN DE KAMER,”
vertelt hij.
“DE FAMILIE DE JONG
EN DE FAMILIE VAN MIJN VADER,
DIE OOK NOG BANDEN MET HET VERZET HAD! DEZE SPANNING
OP VERJAARDAGEN WAS ALTIJD
OM TE SNIJDEN!”
weet hij
nog
...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende