45151137 ES líet theologen zien wat ik in dezelfde


QQLeQ

PERIODE IN
DE POP ERVOER:
“Hoe graag de kerk
dat ook wil, zij kàn Yèsj
niet voor zichzelf
houden!

Ook buitenstaanders hebben het recht
om zich een eigen beeld van hem te scheppen...

Al was ‘t maar op grond van wat de kerken preken of wat de gelóvigen in hun gedrag
van hem laten zien?! {...} De algemene toegankelijkheid van Yehosjoea van Natseret bewijst aldus
‘n dienst aan het geloof van de christenen, niet apologetisch,
maar als kritieke confrontatie!”

Behàlve een categorie popmusici
die ‘t spannend vindt om te klieren met de christelijke ✝️ symbolen en die wil shockeren
door te flirten met alles wat satan in de vorm van hel & verdoemenis heeft voortgebracht,
zoals door de commercie bedachte Marilyn Manson, is het beeld van Christus in de popmuziek vooral ingegeven door een afkeer tégen de gevestigde orde.

De antipathie is vooral ontstaan
uit het niet aflatende ‘Je mag niet’ van de kerk en haar gelovigen.
Binnen de pop is geen plaats voor de kerk met haar verheven Even Songs
maar tegelijkertijd met haar drinkende en billenknijpende pastors of stijve
en doodsaaie ouders.

John Lennon voorspelde in ‘66
dat ‘t christendom ✝️, dat wil zeggen de kerk,
haar langste tijd had gehad en dat de rock ‘n roll klaarstond
om de fakkel over te nemen?

Lennon voerde zichzelf op als bewijs:
waren The Beatles niet populairder dan Yesus ooit was geweest?
En is ‘n avondje Blur nog steeds niet het alternatief voor de oude soldaat
die op de bank in slaap valt bij de Songs of Praise
iedere week?

OK!
29 aug 2023 - bewerkt op 05 sep 2023 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende