45197 Stabat Mater Dolorosa: diep bewogen stond de
MÓEDER
met betraande
ogen naast het
Kruis waar haar kind
áán hing
...
Dwars
door haar
pijnlijk zuchtend hart,
volkomen overstelpt door wee &
smart ging ‘t vlijmscherpe zwáárd van droefheid!
Hoe totaal bedrukt, totaal terneergeslagen, moest zij,
dé gezégende, klagen om G ds
gezalfde zoon?
Ach,
hoe huilde zij
en hoe riep zij, de goedbedoelende moeder,
hoe moest zij lijden bij het zien van
zoveel onmenselijke
duivelse hóón!
Wie,
o wie huilt er niet,
bij ‘t zien van dìt moederlijk verdriet: om de verlòsser
is al haar zielensmart? Wie vóelt z’n HÀRT níet verscheurd als je de Moeder zó diep treurend ziet,
lijdend in haar liefdeshart! Zíj zàg “G d’s Redder van de zondesnood voor zijn volk geheel
bedekt met wònden van de wrede helse geseling”! Zij zag haar Lieveling sterven en
langzaam àl wat troost bood verliezen
tot z’n geest dit lichaam
verliet...
Hèt lot
van alle mensen:
“lijden zonder hoop
op verlòssing”
...
Taal
schiet
tekort
...
JUXTA CRUCEM
LACRIMOSA, DUM PENDEBAT FILIUS.
CUJUS ANIMAM GEMENTEM, CONTRISTATAM ET DOLENTEM PERTRANSIVIT GLADIUS.
O QUAM TRISTES ET AFFLICTA FUIT ILLA BENEDICTA MATER UNIGENITI
QUAE MAEREBAT ET DOLEBAT, PIA MATER, DUM VIDEBAT
NATI POENAS
INCLITI.
Kun je nágaan,
hoe gevoel, cultuur, taal
& tijd elkaar beïnvloeden via oorzaak & resultaat - sentiment als stortbui!?
En hoe planten en dieren meestal volkómen gebonden zijn aan erfelijkheid, training van instinct & inperking!
Als daar geen bevrijding van mogelijk zou zijn
wist ik ‘t ook niet
meer...
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende