[46] S

De S van snijden...

I n f o r m a t i e e n v r a g e n...

Hoe ontstaat automutilatie? Het blijkt dat er een duidelijk verband is met twee zaken: seksueel misbruik, en onveiligheid in de vroege jeugd. Vaak gaan deze zaken samen. Het verband tussen zelfverwonding en seksueel misbruik is vooral gelegd in de jaren tachtig. Een Amerikaanse psychologe ontdekte dat ongeveer de helft van een groep vrouwen met een verleden van incest zichzelf beschadigde. Ook de Nederlandse psychologe Bernardine Ensink concludeerde in 1992 in haar onderzoek naar de psychische klachten van honderd vrouwen die als kind seksueel misbruikt waren, dat 50 procent van hen zichzelf verwondde. Het meest kwamen snijden en krabben voor. Sommige vrouwen deden het maar een enkele keer, bijna de helft deed het zeer frequent. Waar men sneed hing ervan af: het meest in armen en benen, minder vaak in borst en buik en bij zeven van de vijftig (15 procent) moesten de geslachtsorganen het ontgelden.

Bron: http://www.borderlinestoornis.nl/08-artikel1.htm

Snijden... Ik heb het ook gedaan. Als je me vraagt waarom, dan zal ik zeggen: 'Ik weet het niet. Ik heb de neiging om mezelf pijn te doen, maar waarom weet ik niet. Ik denk steeds dat het bij me hoort.'

Hierboven staat vermeld dat er een verband is tussen zelfverwonding en seksueel misbruik en onveiligheid in de vroege jeugd. Maar ik kan me niet herinneren dat ik seksueel misbruikt ben of dat ik enige onveiligheid heb gekend. Zijn er nog andere oorzaken?

Ik heb drie littekens op mijn pols, een veertigtal op mijn bovenbeen en één op mijn onderbeen. Allemaal aan de rechterkant. Kan men dit ook verklaren? Waarom allemaal aan de rechterkant? Omdat ik linkshandig ben? Nee, dat is flauwekul volgens mij.

Ik ben (momenteel) gestopt met snijden. Mijn geest laat het niet meer toe. Komt het door de zomer? Door de rokjes en t-shirts? Ik ben overladen met schaamtegevoel en hallucinaties. (Ja, hoor, daar zijn ze weer, die hallucinaties...) Ik bedoel, als ik een t-shirt draag, en ik schenk -bijvoorbeeld- een kopje koffie in voor m'n vader, dan denk ik altijd dat hij naar m'n pols kijkt. Gevolg: ik draai m'n arm, ik smos en ik kom onhandig én vreemd over. WANT, mijn vader kijkt helemaal niet naar mijn pols! Anders zou hij toch al lang iets van die littekens gezegd hebben?!

Dit beeld ik me niet in: de littekens zijn duidelijk zichtbaar! Ik ben van nature een bleekscheet, een spook, een kleurloos iemand, een potteke yoghurt en littekens zijn in het begin nogal rood, paarsachtig van kleur. Later worden ze beige tot wit, maar je blijft ze zien!

Ik schaam me het meest voor m'n been. Dat kan je niet verstoppen. Kan je je voorstellen hoe ik mij omkleed bij het turnen? Terwijl ik mijn broek uittrek houd ik mijn t-shirt tegen m'n been en daarna ga ik zitten om -al zittend- mijn turnbroek aan te trekken. Het is gewoon té gek voor woorden. Maar wat moet ik anders doen? Mijn been laten zien aan al die huppeltrutjes en roddeltantes? NO WAY. Ik zeg het zelf, het ziet er lelijk uit.

Voor mij blijft alles één groot mysterie. Ik begrijp mezelf niet. En hoe kan ik weten of de oorzaak seksueel misbruik of onveiligheid in de vroege jeugd is? Aangezien ik me zo niets herinner sluit ik die oorzaken uit.
12 aug 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van doremi
doremi, vrouw, 123 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende