Wat is het toch fijn om ongesteld te zijn. Maar niet heus.
Het voelt echt alsof mijn buik aan de binnen open gerukt wordt.
Ik zit hier nu al een hele tijd te huilen door die rot kramp.
En het gaat ook gewoon
niet weg blijkbaar.. *zucht*
Binnenkort maar even een zwaardere pil gaan vragen denk ik.
Want met mijn vorige (zwaardere) pil had er nooit meer last van gelukkig.
Was een beetje vergeten hoe ziek je ervan kunt zijn..
*gaat maar wéér een lekkere warme kruik maken*