#9; Gebroken hart. [Rijmverhaal]

Ik verveel me en er kwam ineens een heel gedicht in m'n hoofd. Nja, achteraf gezien naar de lengte gekeken, is het nogal een verhaal. Goed, vertel me wat je er van vindt, aangezien dit m'n eerste x is, dat ik 'zoiets' schrijf. * = De hoofdpersoon, waar het om draait. De overige stukjes zonder * zijn andere personen. 't Leest, naar mijn mening. Stuur een reactie of PB'tje. verliefd

* Ze voelt zich bekeken
en kruipt in een hoek
ze is niets vergeleken
met dát ene meisje in het schoolboek.

Met haar blonde krullen
en haar stralende lach
omringd door honderden knullen
geen één die haar niet mag.

* Ze zou er alles voor over hebben
om de school te laten zien
dat ze niet zo is zoals de mensen denken
en zíjn aandacht te trekken, bovendien.

Schoolbel rinkelt
het is zover
haar hakjes tikkend
de halve school achter haar derrière.

* Zuchtend staat ze op
en loopt met tegenzin
langzaam en alleen
het klaslokaal in.



Gelukkig, school is ten eind
ze verzamelt haar troepen
vertelt wat ze gaan doen met hun vrije tijd
maar, ze loopt nog naar één iemand te zoeken.

* Richting haar kluis hoort ze geroep
haar ogen verwijden
het is hém die ze zoekt
ze voelt de adrenaline verspreiden

Ze heeft hem gevonden
vraagt hem mee
zijn goedwerkende hormonen
zeggen hierop geen nee

* Nee, niet hij, stomme kut
tranen in haar ogen
ze neemt een spurt
naar buiten, zo snel mogelijk

Geen verdere aandacht geschonken
aan dat rare mens
in zijn ogen verzonken
en verder met het gesprek.

* Ze heeft nog nooit zo snel gefietst
nog nooit zoveel verlangen aan het
niemand thuis, niemand die het ziet
dat ze haar leven vergooit aan het mes.

Híj wel, rent achter haar aan
ze is al vertrokken
ziet haar tas nog bij haar kluisje staan
rent ermee naar de fietshokken.

* Niemand thuis, precies zoals ze verwacht had
waarschijnlijk maar beter ook
en ze vult het bad
spiegels beslagen met stoom.

Vreemd kijkt ze hem aan
wanneer hij op zijn fiets vertrekt
hij hoort de schoolbel gaan
niet dat hij zich er wat van aantrekt.


* Druppels glijden over de spiegel
door de veeg die ze heeft gemaakt
om te kijken naar haar giechel
de sneeën in haar lichaam.

Sjezend door de straten
op weg naar haar huis
in een buurt zo verlaten
kippenvel op zijn huid.

* Ze kijkt hoe het mes reflecteert
zet het strak op haar huid
nee, het doet geen zeer
en ze huilt, zonder enkel geluid.

Hij belt aan, zij schrikt.
geen reactie, wat raar
ze draait de kraan dicht
nog een keer bellen, dan maar.

* Fuck, wie kan dat wezen?
ze luistert, doodstil, bel rinkelt
wie kan dat zijn op een tijd zoals deze?
de mes die op de badrand twinkelt.

Hij komt omhoog, naar het raam
begint te roepen
gordijnen dicht, geen licht aan
misschien is ze wel naar haar tas aan het zoeken.

* Haar ogen worden groot
haar hart staat stil
zijn stem in haar hoofd
wat is het, wat hij van haar wilt?

Geen antwoord, hij loopt om naar de tuin
ziet een beslagen raam
klimt over de puin
en ziet een ladder staan.

* Ze wilt niet dat hij haar zo ziet
en pakt het mes in haar hand
huilen doet ze niet
en snijdt in haar arm.


Hij zet de ladder tegen de muur
klimt omhoog, god, wat een eind
valt haast, raakt overstuur
zucht even diep, maar blijft overeind.

* Ze vergeet dat hij er is, alles om haar heen
ze glimlacht, heerlijk, dit gevoel
al het pijn, verdriet en leed verdween
de bad, die met bloed overspoelt.

Bijna daar, zegt hij tegen zichzelf
wanneer hij de beslagen raam nadert
probeert het weg te halen, niet dat het helpt
hij hoort het kletteren, van liters water.

* Ze is bijna zo ver, dit zal niet lang meer duren
begint te neuriën, sluit haar ogen
hoelang ligt ze hier, minuten? uren?
het geluid van een bonkend vuist begint te doven.

Hij raakt in paniek, hij kan nou niet meer terug
hij wilt weten wat er aan de hand is
slaat met zijn elleboog de raam in, splinters door de lucht
bedekt zijn gezicht, gelukkig, gemist.

* Haar hoofd op de rand, glijdt langzaam weg
bloedrood water, vloeit langs haar lichaam heen
hoort niet meer wat hij zegt
haar hoofd wordt opgetild, zomaar ineens

Knielend, bij het bad
hij vraagt zich af, hoe komt dit
waarom, zit hij, met haar hoofd in zijn hand
waarom, kijkt hij, naar haar wit vertrokken gezicht.

* Ze heeft een brief achtergelaten
die ze een aantal weken terug had geschreven
geen zin om er over te praten
ze heeft al teveel geleden.
Hij draait de kraan dicht
haar hoofd niet losgelaten
houdt haar omhoog, zijn ogen op haar gericht
waarom heb je me achtergelaten?

* Ze vindt het goed zo, niemand die het wat kan schelen
ze hield van hem, o zoveel
maar wilde het met niemand delen
toch verteld, in haar brief, na haar dood, het interesseert haar niet meer.


Hij pakt de badjas van de deur
sleurt haar uit bad
ruikt het bloedvergoten geur
zodra ze de badjas aan had.

Ziet de brief op de kast
maar belt eerst 112, uit respect
vraagt om een ambulance
en legt haar op bed.

Terug bij de badkamer, pakt hij de brief
loopt naar haar bed, gaat zitten, heel stil
geeft haar een kus op haar voorhoofd, zo lief
ziet de woorden, en schraapt zijn keel.

'Lieve mama,

het is voorbij mama, je hebt eindelijk rust
ik ben gegaan, heel zelfbewust
ik wist wat ik deed, maak je maar geen zorgen
je bent me waarschijnlijk al vergeten, morgen
dit is wat je wou toch, meer tijd voor jou alleen
waarom zei je dat dan niet meteen
ik wilde ook weg, had het helemaal niet naar mijn zin
ging met een lang gezicht de wereld in
wat papa deed, was heel erg naar
ik was te klein mama, om erover te praten
maar wat ik zei was wel waar
ik kon ook niet weten dat hij erdoor ons moest verlaten
het spijt me mama, maar je moet me begrijpen
ik dacht dat het zo hoorde

papa die tegen me aan stond te wrijven
als ik protesteerde, mij zou vermoorden
iedere avond zat hij bij mijn bed, zijn handen overal
vertelde me dat ie van me hield
maar o wee als ik schreeuwen zou
als hij me weer eens tegenhield
jij wist het ook mama, wat papa deed
toch liet je het gaan
mama je bent niet lief, je bent wreed
waarom deed je me dit aan?
dit stuk was voor jou mama, the end
toch hou ik van je, omdat je tenslotte me moeder bent.


Lieve jíj,

ik hoop dat je het ooit te weten komt
ook al is het nu te laat
dat ik voor je openstond
ook al is het nu vervaagd
ik hield van je, het ging niet over
zag je het dan niet? al die tijd..
je liept in me hoofd te spoken
en ik kon het maar niet kwijt
jij, me beste vriend, van vroeger
je deed alsof je me niet meer kon
toen de meiden het aan je vroegen
zei je dat ik niet bestond
dat deed me pijn, weet je dat
dringt het niet tot je door
dat ik het liefst heel de dag bij je zat
liedjes zingen, samen, in koor

waar ben je gebleven
heb ik je iets misdaan
je ging je eigen leven, leven
en liet mij in de kou staan
we waren vrienden, maatjes, niet te breken
toch verscheurde je me hart
toen je zei dat je niet meer wou spreken
dat je het met me had gehad
vergeef me alsjeblieft
voor de dingen die ik heb gezegd
ik was gewoon mezelf niet
ik was het zat, al dat gezeur en gevecht
ik wil niet met je ruziën, nee
gewoon zitten op de bank
playstationen met z'n twee
waren dat geen leuke tijden dan?

ken je mijn nieuwe vriend al, die brede mes
hij heeft jouw vervangen
nee, ik weet het, het is niet al te best
maar ik bleef ernaar verlangen
het ging vanzelf, zo uit het niets
pakte het vast, en begon te snijden
jij was het niet, maar ik had toch nog iets
wat de pijn kon laten verdwijnen
ik had niemand, nee, niks anders meer
en ik kwam helaas tot mijn grote spijt
sloeg me ogen erbij neer
ik ben jou voor altijd kwijt
het enige wat ik nog wensen zou
is je vertellen dat het me spijt
je zeggen dat ik van je hou
en je wakker te laten schudden in deze realiteit.'


Trillend, laat hij de brief vallen, op de grond
kijkt naar haar vredig liggend lichaam
veegt de hoeken van zijn mond
en gaat vervolgens staan

Is naast haar gaan liggen, met een arm om haar heen
sirenes klinken luid, het is de ambulance
'Dokter, wat denkt u wat er is gebeurt met deze twee?'
'Dit, zuster, is het gevolg op een gebroken hart'.
04 sep 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Droogkloot
Droogkloot, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende