(9) Time Out

Vanochtend wekte een verpleger me. Aangezien ik een zware nacht had en met een verschrikkelijk gevoel wakker werd bleef ik liggen. Vervolgens kwam die verpleegster nog twee keer langs, en pas toen kwam ik mijn bed uit. Het ontbijt en de dagbespreking had ik gemist. Daarna was vaardigheidstraining, daarin ga je oefenen met dingen die je hebt geleerd bij SOVA door middel van rollenspellen. Was eigenlijk best wel grappig en leerzaam. Na vaardigheidstraining hadden we bewegingstherapie, daarbij hebben we gevoetbald, en daarna hadden we SOVA. We waren pas net bezig met SOVA en toen kwam een verpleger: 'Eline moet even naar de psychiater toe'. En toen wist ik al dat er iets mis was, want je hebt niet zomaar een gesprek met die psychiater.

Ik zat samen met de verpleger en de psychiater in een kamertje. 'We maken ons erge zorgen over je, Eline.' zei de psychiater. Toen begonnen ze over dat ik in een paar dagen al twee keer op de spoedeisende hulp heb gelegen omdat ik mezelf zo ernstig heb gesneden en dat ik bijna niks at waardoor ik niet eens normaal aan mezelf kan werken. Vervolgens hebben we nog even over het eten en over zelfbeschadiging gehad. Ineens vroeg de psychiater: 'Is er iets, wat je voor iedereen geheim hebt gehouden? Iets waardoor je jezelf wilt straffen?' Ik schrok, ik had die vraag niet verwacht. 'Ja, er zijn dingen gebeurd die ik voor mezelf heb gehouden.' antwoordde ik. De psychiater vroeg of ik kon vertellen wat er was gebeurd, maar ik zei dat ik dat niet kon. Zelfs de meeste MD'ers weten het niet, dus moet je nagaan hoe moeilijk ik dit vind om tegen de psychiater te vertellen.

Ik heb een time out gekregen. Dat houdt in dat ik vanmiddag weg ben gestuurd bij de kliniek, donderdag om 16.00 uur moet ik weer terugkomen en dan heb ik ook een gesprek met de psychiater en een van m'n ouders. De reden dat ik een time out heb gekregen is omdat ik even afstand moet nemen, even tot rust komen en nadenken over wat er is gebeurd. Ik moest tijdens mijn time out een plan schrijven over hoe ik ervoor kan zorgen dat ik niet wéér in het ziekenhuis beland door automutilatie, en hoe ik ervoor kan zorgen dat ik voldoende eet om aan mezelf te kunnen werken. Daarnaast wilden ze dat ik opschreef wat ik precies geheim heb gehouden (daarover zal ik in mijn lezerslijst wel wat meer schrijven, maar het ligt te gevoelig om openbaar te schrijven).

Ik vind het verschrikkelijk dat ik een time out heb gekregen. Ik heb ook geen idee hoe ik morgen de dag door ga komen. Maar de time out heeft me wel even wakker geschud. Ik besef nu wel dat ik nu écht dingen aan mezelf moet gaan veranderen. Zelfbeschadiging moet ook vanaf nu in minder ergere mate voorkomen, want zoals de psychiater zei ben ik op dit moment een gevaar voor mezelf. Ik wil echt wel een beter leven, ik hoop dat het mogelijk is.
14 jan 2014 - bewerkt op 14 jan 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pelientje
Pelientje, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende