Aaaaaggggggrrrrrr

Verschrikkelijk hoe mijn hoofd met mij sollt(hoe je het ook mag schrijven dan)

Het ene moment voel ik me intens gelukkig met mijn leventje zoals ik hem nu gecreeerd heb en vervolgens haat ik er alles aan en voornamelijk mezelf.

Ik ben zo boos op hoe ik ben geworden en wie ik nu ben! Ik heb mijn eerste pakje sigaretten gekocht en ben met een jongen naar bed geweest voor wie ik niet eens wat voel!

Ik heb het idee dat mijn hoofd mij voor de gek houdt als ik me gelukkig voel. Want wanneer ik me zo kut voel als nu weet ik weer dat ik ziek ben ( depressie)

Ik vind mezelf niks waard, ik geloof ineens niet meer dat er iemand is die nog van mij houd of überhaupt ooit van mij zou kunnen houden.

Wat is mijn doel hier dan? Anderen gelukkig maken lust niet bepaal. En mezelf gelukkig maken al helemaal niet!

....