Aandacht
Vuige woorden vallen
zowaar dagelijks weer
in het bijzijn van de zon
die kookt van koude woede
wetend dat het nooit zal
zijn zoals het ooit was
eerlijk altijd gelogen
Ik schreeuw nu weer
omdat mijn hart wederom
open wordt gescheurd
door mijn eigen tanden
ik kauw op mijn puree
van zelfgemaakte lijdenIk blaas keiharde vlammen
van ongenoegzame verlangens
die kennelijk nooit worden vervult
door de banden waaraan ik werd gelegd
als een vlieg in een spinnenweb zit
ik gedraaid aan mijn eigen leven
bang voor wat komen gaat als
ik keuzes zal maken
ik traan tranen
over mijn lege
verlaten wangen
van eeuwige
waanzinnige
één
zaam
heid.
Aandacht?
Soulmate, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende