Aanrijding

Maandag was het een rare dag, om 14.30 uur hadden Angelpris en ik het al helemaal gehad op werk....
en we moesten nog 2 uur ! De Leerling was er ook weer. Pris heeft tegen haar gezegd dat ze
voortaan niet zo brutaal moet zijn (in andere woorden), want wij zijn haar begeleiders,
Het is natuurlijk ook wel lastig, want Pris en ik zijn 23 en zij is 25.
Maar goed dat is haar verteld toen ze kwam solliciteren.

Ze zei dat ze het wel snapte, maar aan haar reactie en gezichtsuitdrukking te zien was ze het niet met ons eens.

Dinsdagmorgen ging mijn wekker, ik voelde me ontzettend beroerd, was nog erg moe en had knallende koppijn...
..maar goed toch naar werk, want als je er eenmaal bent is het allemaal wel leuk.
Ik had mijn moeder afgezet en ging richting mijn werk.
Was nog ongeveer 1km van mijn werk toen ik op een kruispunt stond te wachten om het verkeer op
de rechtdoorgaande weg voor te laten. Ineens voelde ik een enorme klap en dreun.
Ik weet niet meer goed wat ik nu voelde en waar ik aan dacht.
Ik keek achterom en zag de bestuurder van de auto achter mij bijna op mijn achterbank zitten.
Ze dacht dat ik al optrok en gaf dus gas. Maar mijn remlichten doen het toch echt en ik remde.

We hebben schadeformulieren alles ingevuld, dankzij mijn trekhaak heb ik niet veel
zichtbare schade, en vervolgens ben ik naar mijn werk gegaan.
Op werk vroeg iedereen natuurlijk wat er was gebeurd etc. en hoe het met mij ging,
gistermiddag kreeg ik al een beetje last van mijn nek....
maar heb verder niet gedacht dat het van de klap kon zijn.

Nou vanmorgen toen de wekker ging, merkte ik het wel ik had pijn in mijn nek,
en het maakte niet uit hoe ik lag of zat, het bleef pijn doen.
Ik ben niet gaan werken en heb de huisarts gebeld. Morgen heb ik een afspraak.
Echt op een onmogelijke tijd maar goed, ga toch eerst werken, en daarna kijk ik wat de dokter zegt.
Hoop dat de pijn snel weg is.

Morgen gaan Pris en ik sporten, ik heb er zin in