Accepteren..

Ik voel me nergens thuis.. Thuis pas ik er niet bij, aan tafel praat m'n zus met m'n moeder en m'n broertje met m'n vader.. Ik zit erbij en eet m'n eten. Ik hoor wat ze zeggen en luister ook maar het intereseert me allemaal niet.. Ik hou niet van de mode en nederlandstalige muziek. Het probleem is ook dat ze me niet accepteren.. Ze accepteren me thuis niet omdat ik geen rokjes draag en omdat ik vaak alleen op m'n kamer zit.. Ze accepteren me op school niet omdat ik anders ben, ik haal wel goede cijfers maar ze accepteren me niet omdat ik dingen anders bekijk.. Ze (sommige) accepteren me op m'n werk en sport niet omdat ik geen alcohol drink en niet veel make-up draag.. Is dat waar het leven om draait dan? Rokjes, nederlandstalige muziek, alcohol en make-up? Ik snap het niet.. Waarom zou je daar voor leven als er zoo veel meer is op de wereld? Er zijn zoveel bijzondere dingen op de wereld, die veel en veel beter zijn dan Rokjes, nederlandstalige muziek, alcohol en make-up..

Accepteer mij nou voor wie ik ben!

Ik weet dat ik anders ben.. En ik accepteer mezelf..
Ik weet dat we niet van dezelfde dingen houden maar toch accepteer ik jullie voor wie jullie zijn..

Mijn vraag aan jullie is dan waarom accepteren jullie mij niet voor wie ik ben?
02 okt 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Therestory
Therestory, vrouw, 30 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende