Ach, heerlijk...
... mijn pessimistische karakter.
Je leest het tegenwoordig overal.
Babyy, wy zyn nooit te breken. Schatjj, hou van jou! Wy forever!
Bah. Ronduit bah. Ik heb even heel veel zin om dit te doen. Alles wat ik zo verschrikkelijk vind aan die zinnetjes:
-De y's. Ik ben geneigd alles als 'ie' te lezen. 'Wie', 'zien'.
-De dubbele klinkers, om zo ver verkleinvorm na te bootsen. Het kost heus niet zoveel moeite om 'je' in plaats van 'jj' te typen.
-'Nooit te breken'. Gewoon een walgelijke verkrachting van de Nederlandse taal. 'Onze vriendschap is onbreekbaar' klinkt misschien ouderwets maar is (volgens mij) grammaticaal correct en persoonlijk zou ik iemand die dat zegt in plaats van 'Nooit te breken' veel dieper voelen (in mijn hart, een beter vriend).
-'Babyy'. Weer die dubbele klinker, dit keer een y. Baby, een jong persoon of je vriendje of vriendinnetje. Niet iedere willekeurige vriendin op FaceBook.
-De hele gevoelswaarde. Tegenwoordig geef je iedereen een digitaal 'x'je' en hou je van iedereen en is iedereen maar een 'mb' of 'mooiboyy' (wat niet eens goed rijmt en dan ook nog afgekort moet worden) en iedereen die met twee zinloze vingers tegen haar puistvrije voorhoofd staat met een duckface in plaats van een lach is een 'lekkr wyffie!'.
Kortom: ik ben hopeloos ouderwets. Ik hecht waarde aan correct Nederlands en aan woorden die gemeend zijn in plaats van hip.
Ezwex, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende