achter de rug

eindelijk

het gezeur is allemaal achter de rug
de abortus is geweest
ik heb het er nog zwaar mee
iedere dag
ik zal het ook nooit vergeten
ik ben nog steeds boos op mijn vader
het moest van hem
dankzij hem ben ik nu mijn kindje kwijt
hij was van mij
er was niets van hem bij
het was van mij en mijn ex
het verwerkingsproces is lang
te lang als je het aan mij vraagt
er is geen dag dat ik niet huil
geen dag dat ik niet aan mijn kindje denk
op school zeiken ze maar
al die leraren
je cijfers dalen
ze moeten niet zeiken
ze weten verdomme niet wat er allemaal in mijn hoofd om gaat
en het ergste is nog
de mensen die zeggen:
ik weet hou het voelt
dit weet niemand
behalve de mensen die het zelf hebben meegemaakt
wie van jullie heeft dit ook meegemaakt en weet een goede manier van verwerking die voor mij misschien ook kan helpen???
reacties zijn welkom

kusj Natas
13 feb 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tassie
tassie, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende