ik ga nu even ong. 4 jaar terug in de tijd.
m'n moeder had een hele goede vriendin ; lies
ik was daar vanaf dat ik klein was elke donderdag
en haar kinderen; bas&Anne kon ik vrij goed mee opschieten
ik zag ze als broer en zus
4jaar geleden kregen mijn moeder en lies ruzie. ik zag ze nooit meer.
2 jaar geleden kreeg lies longkanker. aantal weken erna
overleed ze. Wij moesten het lezen in de krant.
mijn oma, daarintegen, had wel een rouw-kaartje gehad.
zij had naar ze gebeld, uiteindelijk kregen wij ook een kaartje waarin stond waarneer ze begraven werd. Ze zou bij haar man in het graf gaan liggen. [ die was overgereden , ooit]het deed zo ontzettend pijn. zomaar verdwenen. hun alle-3 tegelijk.
het deed nog meer pijn, toen ik ze zag. Het enige wat ik wou was hem zo'n enorme knuffel geven. nooit meer los laten.
hij was mijn grote broer.
ik denk er nog regelmatig aan, en nu bijna elke dag.
ik wil hem zo graag weer zien.
hem zo graag weer terug in men leven
wat moet ik doen??
voor zn deur gaan staan? zeggen: "he! herken je me nog? mag ik ff een koppie leut bij je doen" ...
RAARnee dus.
geen optie voor mij
ligt niet in mijn straatje.
ik weet gewoon niet hoe ik het moet aanpakken.
ben bijna jarig, moet ik hem uitnodigen?
of is dat weer té..? meteen tussen de hele familie.
aarrrghh
ik weet het niet
maar ik wil hem zo graag weer zien.
das alles wat ik nu wil.
mijn doelIk heb dus advies nodig
en ik hoop dat jullie mij dat kunnen geven