Afgelopen jaar en komend jaar

Vannacht kon ik moeilijk in slaap komen en ik heb ook erg onrustig geslapen. Niet heel gek: ik had enorme piekergedachten, omdat ik de afgelopen dagen echt veel en veel te veel gegeten (en vooral gedronken) heb. Suiker, daar grijp ik naar.
De afgelopen weken ging dat al niet heel lekker. Sinds ik nogal een behoorlijke klap kreeg door een bericht van mijn vader, ben ik weer aan het emo-eten. Ik heb een flink bedrag betaald aan een gewichtsconsulente en dat ging in het begin ook echt lekker. Tot ik dus die issues met mijn vader had.
En ik realiseerde me: ik moet eerst met mezelf aan de slag.

Januari ga ik beginnen met een NLP-sessie om een onverwerkt jeugdtrauma eindelijk eens een plaatsje te geven.


Vanaf vrijdag heb ik echt extreem veel gegeten. Kerstborrels, uitjes met vrienden, kerst. Ik kreeg zo veel binnen - vooral frisdrank - dat ik er echt misselijk van werd. En ondanks dat nog geen halt kon houden. De weegschaal is hoger dan ooit.

En nu het jaar bijna voorbij is, denk ik: yet another year, waarin ik niet ben afgevallen. En opnieuw een jaar waarin ik geen financiële buffer heb kunnen opbouwen. Een jaar dat in het teken stond van stress. Eerst stress rondom de verbouwing van mijn woning, toen non-stop financiële problemen, geld moeten lenen, dingen die kapot gingen, dikke rekeningen. Onzekerheden, angsten.

En dat voelt demotiverend. Tegelijkertijd heb ik eens een poging gedaan ook wat liever tegen me te praten. Want kijk eens even wat ik dit jaar allemaal wél voor elkaar heb gekregen:

- ik ben bij een netwerk gegaan, waardoor ik eindelijk een normaal uurtarief durfde te vragen
- Ik heb fantastische nieuwe connecties gemaakt, mede dankzij het netwerk
- Ik heb nieuwe opdrachtgevers gevonden
- Ik heb deze maand voor het eerst sinds lange tijd dat ik NIET aan het einde van de maand in het rood sta
- Ik ben voor mezelf opgekomen bij mijn uitgever en heb besloten dat ik een andere uitgever nodig heb
- Ik heb enorm veel nieuwe inzichten gekregen

Ja, mijn jaar was helemaal niet zo slecht. Maar ik ben er nog niet.

Om die reden wil ik het komende jaar in het teken van een woord laten staan. Dat heb ik vorig jaar ook gedaan, toen koos ik voor het woord 'verandering'. Dat was ik overigens na een paar maanden alweer vergeten, maar toen ik laatst bedacht hoe vorig jaar was gegaan, bleek dat 'verandering' inderdaad goed paste bij de dingen die ik deed.

Komend jaar kies ik voor het woord: beter
Ik wilde eerst 'verbetering', maar ik vind 'beter' veel positiever klinken nog.

Er zijn namelijk erg veel dingen die beter kunnen. Mijn gewicht kan echt véél beter. Mijn financiële situatie kan beter (al goed op weg, maar het zou fijn zijn als ik ook een buffer heb), mijn bedrijf kan beter, mijn relatie (welke?) kan beter.

En iets dat ik al een tijd niet meer heb gedaan, mede door de stress, maar waarvan ik nu merk dat ik er weer aan toe begin te zijn: de miracle morning.
Ik mis hem! Vanochtend werd ik om half 5 wakker, vanwege mijn onrust en ik dacht: 'goh, met de miracle morning zou ik nu uit bed stappen'. Ik besloot om in een non-fictieboek te gaan lezen en daarstraks heb ik een rondje met Charlie gelopen. Nu ben ik aan het typen. Allemaal dingetjes die ik normaal ook bij de Miracle Morning deed.

Ik wil dit weer gaan oppakken. Het heeft een goede, positieve energie op me en ik ben productiever. Ik vind de Miracle Morning wel veel lastiger als het donker en koud is, maar juist nú zou het goed voor me zijn. Gezien de komende dagen nog wat chaotisch en hectisch zijn, wil ik er officieel weer mee beginnen op 2 januari (1 januari na oudjaarsavond lijkt me geen geschikt plan). En ik wil het dan voor 100 dagen sowieso volhouden, zodat ik de donkere periode nog even goed kan overbruggen.

Op naar 2019, zorgen dat het béter wordt.