Afhaken is geen optie

Sinds mijn vakantie op Vlieland een paar jaar terug, draag ik een onopvallend, leren polsbandje met een koperen drukknoopje om het los te maken. In het midden van dat drukknoopje staan zes golfjes, drie klein, drie groot, in een in-elkaar-gehaakt-patroon. Daarom heen staat de website van de fabriek. www.leather-bands.com
Het leer aan de binnenkant is zwart en aan de buitenkant is het met lak of zoiets donkerblauw gemaakt. Als versiering staan er vijf schildpadden op, bruingeelachtig.
De eerste heeft een schild met facetten en een lange staart. De tweede is een zeeschildpad, maar heeft een soort vinnen en ook een facettenpatroon. Derde: landschildpad met facetten en een kort staartje. De vierde staat en face, dus het schildpatroon is onzichtbaar, maar het is een landschildpad. De vijfde heeft strepen in plaats van facetten en is een zeeschildpad.
Waarom schrijf ik nou deze beschrijving? Daar kom ik op.
Ik moet zo aan mijn huiswerk, iets wat ik de laatste tijd moeilijk vind om aan te beginnen. Ik ging net even op hyves, even keyboard oefenen, spekje eten. Toen viel mijn oog op mijn pols en schoot mij een mooi verhaal binnen.
Als moederzeeschildpad haar eieren wil leggen, moet ze eerst uit de zee kruipen, iets wat ze 's nachts doet. Ze kruipt met haar vinnen over het strand. Haar vinnen zijn niet gemaakt over het kruipen over zand, dus dit tochtje kost haar veel moeite. Als ze op de goede plek is, graaft ze met haar achtervinnen een kuiltje, waarin ze haar leerachtige eieren deponeert. Als het kuiltje is dicht gegooid, begint de terug weg. Zodra ze in de zee is, zit haar werk erop.
Voor de eieren begint hier het verhaal. Als de jongen na een paar weken uit hun eieren kruipen, staat ze een lange, gevaarlijke tocht voor de boeg. Ze moeten uit het kuiltje klimmen en over het strand naar de zee kruipen. Vóór de zon opkomt. Als de zon in opgekomen, zullen ze worden aangevallen en opgegeten door zeemeeuwen. Dit is een regelrechte survival of the fittest. Alleen de sterkste jongen komen heelhuids aan in de zee.
Moraal van dit verhaal en de herinnering die bij me opkwam: als je het wil maken in deze wereld, heb je doorzettingsvermogen en moed nodig.
Afhaken is geen optie in het leven. Ook niet als het nog maar net begonnen is.