Daar was ik weer
En deze keer met afkickverschijnselen.
Even voor de duidelijkheid, voordat ik daar allemaal berichten over krijg etc etc etc:
Néé, ik ben niet verslaafd aan alcohol of drugsMaar aan mijn lieve lieve lieve lieve mooie laptop
Niet dat die zo geweldig mooi is, maar goed. Doet er niet toe toch?
Ik merk na 2 dagen gewoon hoeveel dat stomme vierkante ding voor my betekend.
Nouja, natuurlijk zeker niet meer als vriendinnen, paarden, familie, en dat soort dingen.
Maar toch... Als ik aan het lezen ben (dé ultieme manier om van je laptop weg te blijven) hóór ik hem gewoon roepen:
KOM HIERHEEN, LEG DAT BOEK WEG!Oke, dat is dus niet waar. Maar het gevoel heb ik wel.
Dus? wat heb ik gedaan?
Ik heb vanmiddag de bieb geplunderd!
Dit keer geen boeken van Sophie Kinsella, want die liggen natuurlijk al allemaal op mijn kamer.
Ook geen Carry Slee, die boeken ken ik nu wel.
Maar schrijvers waar ik in mn 14-jarige leven nog nóóit van gehoord heb...
Het valt me op dat ik best wel een boeiend leven heb (
NOT)
Waarom zou ik jullie anders gaan vervelen met mijn laptop-verslaafde verhalen.
Oke, bij deze beloof ik:
Ik zal geen hele verhalen meer schrijven/typen/whatever over myn verslaving.xxx