~. Afstandsbediening .~

Wat als we nou eens een afstandsbediening hadden om terug te spoelen in de tijd, en dingen opnieuw te doen die je graag opnieuw zou willen doen, zoals in die film. Dan zou ik terugspoelen naar het moment in de bus. Niet omdat ik het zo graag opnieuw wil beleven, maar omdat ik het anders wil doen. Beter. Ik zou niet opspringen van de bank wanneer ze vroegen of je op iemand verliefd was. Ik zou niet meedoen met de anderen en oh-zo enthousiast vragen op wie je verliefd was, want ik wist maar al te goed dat het over mij ging. Mijn vriendinnen zouden me niet eerlijk verteld hebben dat ze dachten dat hij op mij verliefd was. Door mijn domme gedrag ben ik er serieus over gaan nadenken. Ben ik in mijn eigen fantasieën gaan geloven en is alles mis gelopen. Ik kreeg hoop.

Ik zou zwijgend de andere kant opgekeken hebben. Mijn apple-oortjes in, alsof ik naar muziek aan het luisteren was. Ik zou meeluisteren zonder dat ze het zouden merken. Ik zou gehoord hebben hoe hij alles opnieuw ontkende, maar zou me niet in het gesprek gemengd hebben. Die nare situatie. Ze zouden me niet verteld hebben dat ze dachten dat hij verliefd op me was, en de genante situaties die daarop gevolgd zijn zouden nooit hebben plaatsgevonden.

Want sindsdien gedraag je je anders en dat weet ik. In het bijzijn van anderen. Je hebt je twijfels over mij. Ik vraag me af of je mijn smoesje over 'het was allemaal slechts een grote grap' wel gelooft. Ik ben nooit een goede actrice geweest. Gevoelens kan je niet verstoppen. Het voelde een tijd goed dat ik mijn gevoelens wist te uiten en ik nu weet dat ze totaal niet wederzijds zijn. Het voelde een tijd goed dat jij geloofde dat ik het hoe dan ook niet meende, en we zo nog steeds flirterig-plagend-irritant met elkaar omgaan.
Het voelde een tijd goed. Maar nu kwellen je woorden me alleen nog maar. Ik heb de zekerheid dat je niet verliefd op me bent. Ik heb de zekerheid dat het flirten van jou geen diepere betekenis heeft.

Ik vond het leuker toen ik nog onwetend was. Toen ik blij werd van zo'n grapje. Ik wilde toen ook zekerheid, maar nu weet ik dat ik een bofkont was op dat moment. Het is leuker in twijfel te leven, dan te weten dat degene die jij leuk vindt jou niet ziet staan op dezelfde manier. Dat jij slechts één van de vele meisjes bent waarmee hij dit doet. Waarvan ik vroeger zo gelukkig werd, word ik nu verdrietig. Een lach van jou maakt me blij, maar evensnel besef ik dat het geen enkele achterliggende boodschap heeft dan: 'Ik ken je nou al 5 jaar, en je bent een leuke meid. Maar hé. Je bent niet anders dan de anderen.'

Een afstandsbediening waarmee je terugspoelt naar het verleden en dingen opnieuw meemaakt. Fouten herstelt. Een andere weg neemt.
Die film liep slecht af. Het had absoluut geen happy end. Het ging een tijd goed, maar al snel ging alles de mist in. Een afstandsbediening waarmee je in de tijd reist maakt niets goed. Ik zou die fout hoe dan ook gemaakt hebben. Ik zou er hoe dan ook achter gekomen zijn. Dingen gebeuren nu eenmaal, en je moet met de gevolgen leven.



De tijd zal er niet voor zorgen dat jij verliefd op me wordt.
De tijd zal mijn gebroken hart niet lijmen.