eindelijk na 3 weken is alice weer thuis. was een enorm gemist. zonder haar was het erg stil in huis. klinkt misschien vreemd maar me ouders hadden daar geen probleem mee, want alice is me gitaar. er moest een element vervangen worden en de hals moest gerecht worden. ik heb de pech gehad dat de kachel lekte waar ze vlak bij stond. dus trok de hals krom en was er een element geroest. en gelijk maar nieuwe snaren erop gelegd. dan klinkt het ook weer beter. ik heb deze getaar nu zo een 10 jaar en ben er vrij aan gehecht is zo een mooi zwart yamaha psr 112 met verlengde hals. lekker plat en een meegespoten hals. dus helemaal zwart met rode fender elementen. die dus nu alsnog verandert zijn. en een clean geluid dat er in zit. niet normaal. echt zo een kick ass gitaar die ik voor een habbecrats heb gekocht met versterker en draagtas. was toen 250 gulden en dat was niet veel angezien de jackson gitaar waar ik eerst helemaal weg van was bijna het 3dubbele kosten enkelt de aanschaf en deze was ook 2dehands en minder mooi. maar een maat van mij had alice op de zolder staan. hij was haar moe, kon er niks op en vondt dat een gitaar niet meer paste bij zijn netverworven gabberlevensstijl. dus dat was niet moeilijk, me brommer gepakt een grote krat achterop voor de versterker. langs de bank gereden en toen gelijk mee genomen. is de beste aankoop geweest. enkelt jammer dat ik er weinig tijd aan besteed. heb ook nog het keybord werk in 2 bands dus dan moet je wel eens schipperen wat je gaat doen die dag. en nu van de zomer een twede keybord erbij kopen. dan heb ik nog meer mogelijkheden. heb eigenlijk 2 keybord maar de ene is niet veel soeps, is een casio keybordje wat ik 9 jaar geleden op de rommelmarkt kocht voor 5 gulden maar was leuk om tebeginnen. nu als me vacantie geld binnen is me 2de keybord een roland of korg. en me twede tattoo natuurlijk. die zou ik vorig jaar al laten zetten. maar toen moest me geld naar een andere wagen. dus en jaartje uitgesteld. wordt tijd dat me vacantie geld komt dan kan ik de buurt weer wakker laten schrikken