Alleen.
De zachte wind streelde haar wangen
Vlechten dansend op haar rug
Het leek zo mooi perfect dit plaatje
Maar het meisje kon niet terug.
Ze hadden haar ouders al gevangen
Waar Victor was, dat wist ze niet
Tranen liepen naar beneden
Eenzame druppels van verdriet.
Haar toekomst had geen leven meer
De Duitse macht heeft zich verheft
De oorlog had zijn plek genomen
Voordat zij het had beseft.
Nu was er niemand meer die haar begreep
Niemand die haar hart kon troosten
Verdriet nam harten in zijn greep
Want ze was toch zo alleen
~Thamar
KatieAnn, vrouw, 18 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende