Allegaartje door oponthoud

Dag 2 van dit dagboek. Ik ben nog steeds ziek thuis, dus ben niet buiten geweest vandaag. Wel heb ik tussen het rusten mezelf nuttig gemaakt door 2 wassen te draaien en op te hangen, te stoffen en te stofzuigen. Het was echt bizar hoeveel stof er onder mijn bed en banken vandaan kwam! Ik moet bekennen: daar maak ik ook niet wekelijks schoon. Ik denk ik met maandelijks al mezelf teveel eer aan doe! Heerlijk om weer wat achterstallig onderhoud te hebben weggewerkt. Al voel ik me nog steeds sloom en traag. Maar eten heb ik in tijden niet zo gezond gedaan. Ik eet 2 stuks fruit per dag, kook of stoom mijn eten want ik heb nu tijd om goed voor mezelf te zorgen. Het enige wat ik mis is het sporten, maar daar zou ik op het moment niet toe in staat zijn. En zodra ik aan het einde van de week/begin van de week me weer mens voel ga ik zeker weer 2x per week hardlopen. Nou ja, noem het maar joggen. En daarnaast minstens 2x per week naar de sportschool. Daarna voel ik me altijd zo goed.

Nu voel ik me even niet zo goed, omdat ik ziek ben. Maar geestelijk voel ik me wel goed eigenlijk. Ik ben veel boeken aan het lezen. Nu eentje over wat vrouwen over mannen moeten weten. Wel geinig! En over omgaan met tegenslag. Meestal toch wel erg leuk geschreven boeken maar toch met nuttige informatie.

Ik ben even eten gaan koken en terwijl ik daarmee bezig was kwam mijn pa langs want die had mijn laarzen en schoenen naar de schoenmaker gebracht. Stom, maar eigenlijk wilde ik ze al weggooien en voor mooie nieuwe willen gaan kijken. Ik had nooit gedacht aan een schoenenmaker. Totdat ik mijn schoenen en laarzen bij mijn ouderlijk huis liet zien. 'Joh, die breng ik wel even langs de schoenenmaker. Voor 16 euro heb je geen nieuwe laarzen en schoenen en zo kunnen ze er wellicht nog even tegen.' Echt gaaf hoe mooi het geworden is. Ik had 2 paar laarzen mee gegeven. Van 1 paar was de zool compleet gescheurd bij de bal van de voet en bij het andere paar bij de hak. Die met scheuren bij de hak was niet goed meer te maken (beetje jammer, want dat waren mijn nieuwste en duurste laarzen), maar daar heeft meneer de vakman toch nog een lik lijm tussen gesmeerd. Zodat ik ze in ieder geval op kan lopen. Tot de hakken afbreken, haha. Het andere paar laarzen heeft ie uitgeschuurd of hoe je dat noemt en een nieuw zooltje en hakje ondergezet. Verder had ik nog een paar schoenen met best stevige, hoge rubber zolen. Van die vroegere MACs zeg maar. Die liepen zo onwijs lekker! Nog steeds trouwens. Maar ook daarvan waren de zolen gescheurd. En niet een klein beetje ook. Ben helemaal verbaasd dat de schoenenmaker die krengen heeft weten te maken. Lijm tussen de scheuren in en om de zolen te beschermen tegen opnieuw scheuren heeft ie er ook een heel dun nieuw zooltje in exact dezelfde kleur onder gemaakt. Zo knap! En handig, want zo kunnen ze hopelijk nog even mee. Zeker voor die laarzen is dat belangrijk, want een dun barbiepopje ben ik nooit geweest, maar nadat ik 20 kilo in een jaar tijd ben aangekomen pastte ik geen kuitlaarzen meer, want dan gingen de ritsen niet dicht. Behalve deze laarzen dus. Die pas ik nog steeds, al zitten ze wel strakker nu. Tegen de tijd dat ze echt op zijn wil ik een kilo of 10 maar liever 15 kwijt zijn. En dan ga ik shoppen! Nieuwe laarzen kopen en natuurlijk nieuwe kleren. Gelukkig niet een hele nieuwe garderobe, want ik heb nog zoveel leuks in mijn kast hangen. Bijna nieuw. Maar jullie raden het waarschijnlijk al: het past niet meer! 15 kilo lichter pas ik er wel weer in. Dus dat is doel 1! En in maart is er een middelbare school reunie en dan wil ik er 20/25 kilo vanaf hebben. Ik ga er mijn uiterste best voor doen in ieder geval!

Oja, maar ik was aan het vertellen dat mijn pa die gemaakte schoenen/laarzen kwam langs brengen. Ik had snel een koekenpan gepakt, maar bleek het de kleine te zijn waar ik mijn extra magere gehakt in gooide. Het bleef een beetje plakken omdat het gehakt natuurlijk erg mager was ipv het normale gehakt. Niet aan gedacht. En daarom gooide ik er toen het gaar was maar snel een potje tomatenpuree bij. Intussen stond de volkoren macaroni over te koken. Erg fijn! En stond ik intussen de paprika's en uitjes fijn te maken. Shit, dat paste niet meer in die kleine pan. Hmm, dus ik het gehakt met uitjes in een plastic bakje gegooid. En in die pan met resten tomatenpuree wilde ik ff snel mijn paprikastukjes fruiten. Nou, haastige spoed is dus niet goed. Het is helemaal aangebrand. Ik ruik het door heel mijn huis! En die lucht is schadelijk voor mijn parkietjes, dus die moest ik naar een andere kamer verkassen. Alle ventilatieroosters weer open en ramen zelf ook op kleine kier gezet en de deur (met hor gelukkig!) helemaal opengegooid. Fijn hoor, als je ziek bent! Ik had gewoon wat meer geduld moeten hebben! Hebben jullie dit nou ook weleens? Of ben ik de enige doos? Het gaat eigenlijk altijd goed hoor. Maar ik ben natuurlijk ziek en dacht niet echt na. Nu is het hier KOUD. Wel weer alles dicht gedaan, want het begint hier te stormen en te regen/hagelen (en onweren?).

Door alle pauzes tussen het typen door spring ik wel van de hak op de tak. Mijn excuses daarvoor. Volgende keer zal ik een stuk schrijven maar dan hopelijk zonder zulk soort oponthoud.