aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-

dus; "Peet waar ben je bang voor"

ik weet dat het n naam heeft maar ik weet die naam niet...

Ik ben hier in 2002 begonnen met schrijven.. die verhalen heb ik verwijderd ondertussen hoor, maar ik was toen echt depressief op n manier waar je bang van zou worden....

Ik heb toen weet ik veel hoelang n leven geleid dat bestond uit, als n zombie op mn werk lopen, en thuis op mn bed voor me uitstaren... er was geen land met me te bezeilen,... niemand maar dan ook niemand trok tot me door.... ik wilde dood, ik wilde niks, het was de aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-aller-VERTYFUSDE tijd uit mn hele leven...

Het was zo erg dat ik van mijn baas niet eens meer mocht komen werken... moest verplicht vakantie nemen en als ik terugkwam naar een psychiater of weet ik veel wat t was... of ik werd ontslagen.. ik heb me toen zo verschrikkelijk verschrikkelijk kut gevoeld... en een depressie kan je niet uitleggen, dat moet je voelen, meemaken.. dus degenen van jullie die dat niet gehad hebben, je hebt geen flauw idee wat t is, en als denk je t te weten, maak t maar ontelbare keren erger...

alle mensen om me heen hadden maar één zorg, en dat was Petertje, ook de mensen om me heen kregen er problemen door, en t kon Peter niet schelen, want Peter was n zombie... ik werd teringmager, ik werd tering wit... je wil niet weten hoe erg die tijd was..... je wil t niet weten en je wil t niet meemaken, zelfs je grootste vijand wil je dat niet aandoen...

Ja kan uren spenderen aan uitleggen hoe kut zoeits is, maar dan nog is t niet duidelijk....

Op gegeven moment, kocht ik n pc voor mezelf.. zodat ik m niet hoefde te delen met mn huisgenoten... Althans, mn moeder dwong me als t ware om er 1 te kopen, want ik had Mydiary nodig....... toen ben ik viavia n meid tegengekomen en dat klikte..... had dr nummer, en dr msn.. dus we gingen smsen en msnen... nou t was super, we kregen wat,... en ze hielp me weer uit die klotekuil kruipen....

altijd bleef er wel es iets van die depressie zitten, dat blijft je hele leven want dat is je persoonlijkheid of zo ik weet niet.... maar ik begon weer leuk mee te doen en dat soort dingen...

ik ben toen op gegeven moment met haar getrouwd en was echt blij met hoe mn leven werd... leuke vrouw, leuke vrienden, en gewoon geen stress meer...

op één ding na,... dr zat de godsganse hele tijd dat ik bij haar was een ander achter haar aan.... eerst was ik boos, maar ze bleef volhouden, dr is niks, ik ben toch met jou getrouwd!!! t si gewoon n vriend bla bla bla....

maar ik vertrouwde r niet en ging dr controleren.. dr telfoonrekening nakijken en dr msn-geschiedenis nalezen, en dr stonden gewoon dingen die niet door de beugel konden..... en zij maar volhouden dat ik me aanstelde... op gegeven moment zei ze wel dat ze wilde scheiden...

en ik donderde weer in die put waar ik toen uitkwam....
Heel veel verdriet en depressief gedrag...

Net op tijd kwam V... was eignelijk meteen verkocht, had r daarvoor al es gezien maar toen was ik getrouwd en dan denk je niet meteen van andere meiden van "hey daar wil ik wel achteraan" maar toen ik haar weer zag was ik gescheiden, dus tja... ik heb mazzel!!!!

ik was meteen verkoct, wat n leuke meid zeg... nou lees mn verhalen uit 2007 maar, je zal zien hoe gelukkig ik mezelf prees.. geschenk uit de hemel vond ik dr..

Echt, alsof mn hele leven zo kut is geweest omdat zij me dr mee hielp nu..... je kent t wel...
echt ik heb nog nooit zo'n gevoel gehad als bij haar...

maar zij is ook iemand die aandacht van andere kerels krijgt, en daar had ik moeite mee door mn ex voor haar...
Veel ruzie gehad erom, en zij vond t welletjes en wilde weg, want ik moest haar vertrouwen zij was niet als al die andere meiden bla bla bla... dus ik praten als brugman om dr te kunnen houden.. want jongens,.... ik wou dr houden

heel erg hard gewerkt, echt heel hard gewerkt.. en de jaloezie ging langzaam weg, tenmniste ik had t n soort van plekje gegeven zo van, ze is nu eenmaal zo... en t ging zoooooooo makkelijk op een geven moment...

want, ik wou dr niet kwijt, moest haar nemen zoals ze was.... take it or leave it zei ze dan....

maar ja, 2 weken geleden zegt zij ook, JOEPDOEI!

en nu zit ik weer in dat dal, waar eerst K, en daarna V me uittrok,... en ben bang voor dat dal......

ik ben bang voor dat dal, die zombie die ik was... want t is nooit weggeweest, t is afgeremd, omdat ik gelukkig was met eerst K en toen V.....

Maar V heeft zoveel meer voor me betekend dan alle anderen voor haar... V begreep me, wist hoe erg t was om depressief te zijn, snapte me, en deed er gewoon ook niet moeilijk over...

Dat dal waar ik inzat, daar ben ik bang voor... liefdesverdriet slijt,... soms binnen 2 weken soms duurt t 2 jaar.... (3 weken geleden hoorde ik die gozer die nu achter dr aanzit nog zeggen dat ie al jaaaaarrreeen nog van zn ex houdt)
Maar t dal waar ik inzat en V me uithaalde na K.. daar ben ik bang voor...

Dat dal is er altijd geweest, en toen K wegging zakte ik er weer in, maar V was er als de kippen bij. om me eruit te halen...
Deze keer gebeurd dat niet... deze keer vnd ik niet zo snel meer iemand die me zo kan laten voelen als V deed toendertijd...

tuurlijk kan ik iemand tegenkomen die ik er mooi uit vind zien, tuurlijk kan ik iemand tegenkomen waar ik lekker mee kan kletsen...
tuurlijk tuurlijk tuurlijk, maar toch zal t anders zijn...

ik wil dat dal niet meer in... met of zonder V....

dat dal, dat gevoel, dat leven,... wat ik toen had 7 jaar geleden of zo, daar ben ik bang voor.. en zeg niet "daar ben je zelf bij" dat overkomt je, daar kan je niet tegen vechten.... dat leven, dat gevoel, wint altijd, want t speelt zich niet af in je verstand maar in je gevoel, je psyche, weet ik veel hoe dat heet..

je wint t er niet van, klaar.. en ik ben zo, ik "heb er aanleg voor" zeg maar..

en zeg nou niet dat ik n partner nodig heb om gelukkig te worden en ik eerst van mezelf moet blijven houden bladiebla.. ik hou namelijk van mezelf, ik ben n leuk jong, ik ben de enige die ik kan vertrouwen... maar je gemoedsrust is heel belangrijk voor hoe je je voelt, hoe je je leven beleeft..

ik kan t niet uitleggen... ik ben gewoon bang, bang om alleen te zijn, maar ook weer bang voor de volgende relatie.... bang voor t dal,.. bang voor mn hele godganse kutleven..

zo nu moet ik ff kattevoer gaan halen.